Çocuklarını yetiştirirken ebeveynlerin, bilhassa annelerin maruz kaldığı eleştirilere sıkça tanık olmaktayız.
Çocuğun doğumundan okul çağına kadar, hatta ileriki evrelerde de anneler; eleştirileri, tavsiyeleri ve kınamaları duymaya devam eder. Önceki yazılarımda da yazmıştım; her anne kendine has yetiştirir evladını.
Gerek sosyal medyada gerek sosyal hayatta görmekteyiz ki, annelere kendini yetersiz hissettirecek tutumlar sergilenmekte. Çocuğuna telefon veren, televizyon izlettiren, çikolata veren annelerin eleştirildiği ve linç edildiğini gördük ve ne yazık ki duymaya alıştık. Fakat artık insanlar neyi eleştireceğini şaşırdı. Bunların aksini sergileyen daha hassas davranan çocuğuna hiç telefon vermeyen, çocuğuna sağlıklı yiyecekler veren, çocuğu etkinliklere götüren anneleri de yerden yere vurur ve kınar oldu.
Anne çocuğuna telefon vermez “fanusta çocuk mu yetiştirilir” derler. Anne çocuğunu abur cubura alıştırmaz “sende amma hassassın biz yedik de ne oldu” derler. Çocuk erken yaşta spora başlar “ şimdiden gerek var mıydı milli sporcu mu olacak sanki” derler. Çocuk, oyun atölyesine gider “atölyede yaptıklarınız evde de yapılırdı pek de gerek yokmuş” derler.
Özenilen ve ilgi gösterilen çocuklar genellikle daha dikkatli, daha sağlıklı, daha sosyal, uyumlu olurlar. Dil gelişimi hızlı gerçekleştiğinden kendilerini daha iyi ifade ederler ve daha özgüvenli olurlar. “çocuğa bunu yaptırma ne gerek vardı” diyen insanların büyük bir kısmı kendilerini yetersiz gördüklerinden yapılan kaliteli etkinlikleri yererek değersizleştirme çabası içerisine girmekte ne yazık ki.
Sevgili Anneler; linç kampanyaları eminim ki hiç bitmeyecek; çocuğu özel okula ya da daha iyi eğitim alacağı bir okula göndermek isteyeceksiniz “ne gerek vardı” diyecekler, çocuğu dil kursuna göndereceksiniz “ne gerek vardı” diyecekler. Çocuğa enstrüman öğreteceksiniz “ne gerek vardı” diyecekler.
“Ne gerek vardı canım” diyen topluluğa sormak isterim; Belki sizlerin sabır gösteremediği ya da daha önceden alışkın olmadığınız bir sistem yürütmeye çalışan anneleri takdir etmek ve motive etmek size ne kaybettirir. Her anne özeldir ve en değer verdiğine yani evladına en doğru şekilde yaklaşır. Kendi doğrusu ile eyleme geçer. Mutlu ve sağlıklı bireyleri birlikte yetiştirmek için bir adım atmaya ne dersiniz?
