Kısa bir girizgâhtan sonra, nasıl bombardıman altında olduğumuzu arz edeceğim.
Her akşam yüreklerimiz kan ağlaya ağlaya, Filistin’de, Gazze’de, Mescid-i Aksa’da ve Kudüs’teki akıl almaz zulümleri ve soykırımı gördükçe çaresizlikten kahroluyoruz.
Bu bombardımanları ve özellikle nesli kurutmak için hedef alınan o paramparça çocukları gördükçe, her akşam farklı duygularla, ayrı atmosferlere giriyorum. Bu akşam dünyanın gözleri önünde, aylardan beri vicdansızca işlenen vahşetleri izledikten sonra, İKİNCİ LEM’ADAKİ olaylar aklıma geldi.
Malumunuz olduğu gibi, 2. Lem’ada Hz. Eyyüb’ün A.S. kıssası anlatılıyor.
Onun hastalıkları, yara bereleri ve de teslimiyetleri anlatıldıktan sonra, “İç dışa, dış içe bir çevrilsek, Hazret-i Eyyub’dan daha ziyade yaralı ve hastalıklı görüneceğiz. Çünkü işlediğimiz her bir günah, kafamıza giren her bir şüphe, kalp ve ruhumuza yaralar açar. Hazret-i Eyyub Aleyhisselâmın yaraları, kısacık hayat-ı dünyeviyesini (dünya hayatını) tehdit ediyordu. Bizim mânevî yaralarımız, pek uzun olan hayat-ı ebediyemizi tehdit ediyor.”
Bakınız şu son iki cümle çok önemli!
“Hz. Eyyüb’ün AS yaraları, kısacık olan Dünya hayatını tehdit ediyor. Bizim mânevî yaralarımız, pek uzun (hatta SONSUZ-SINIRSIZ) olan Âhiret hayatımızı mahvediyor.” Deniliyor.
Şimdi düşünelim:
Kârun gibi veya Firavun gibi dünyanın en zengini olarak veya ulaşılamaz saltanat sahibi olarak 100 sene yaşayıp, EBEDÎ olarak CEHENNEMDE kalmak mı tercih edilir?
Yoksa 50-100 sene yaralı, bereli hastalıklı veya bombalar altında eziyetli bir hayat yaşayıp, EBEDÎ olarak CENNETLERE kavuşmak mı tercih edilmelidir?
Elbette gönül ister ki zengin ve saltanat sahibi olup, EBEDÎ olarak CENNETLERE kavuşmak tercih edilecektir, fakat yok öyle bir dünya!
Çünkü bu dünyanın, İMTİHAN DÜNYASI olduğunu yüce Rabbimiz onlarca ayetleriyle bizlere bildirmiştir. Hatta her asırda ve her dönemde, insanlık tarihi boyunca 124 BİN Peygamberler göndererek insanlık âlemine bunları açıklattırmış.
Oysa insan öyle bir varlıktır ki, (çoğunluk olarak) ÎMÂN etmesi için 124 BİN peygamber yetmiyor. Fakat İSYAN etmesi için, bir Şeytan yetiyor…
İnsan imtihan dünyasında olduğunu unutuyor, kendisinden üstün ve mutlu olanlara bakarak, kendisine takdir edilen mevcut şartlarına razı olmuyor. Dünyanın kısacık, geçici ve FÂNİ hayatına takılıyor. Ahiret hayatının BÂKÎ ve EBEDÎ olduğunu da unutuyor, sınanmak ve İMTİHAN için takdir edildiği belâ ve musibetlere isyan ediyor.
İnsanı böyle tanımladıktan sonra, konu başlığımıza dönelim.
Yani, bizler nasıl bombardıman altındayız?
CEVAP:
Ebedi düşmanımız olan Şeytanın, her dakika, hatta her ân bombardımanı altındayız. Fakat bu bombardıman öyle sinsice oluyor ki, zalimleri de İslâm düşmanlarını bile bizlere hoş gösteriyor. Bizleri Hûd Süresi 113. Ayetinin tehditlerine muhatap ediyor. Bakınız, “Bir de sakın zulmedenlere (zalimlere) meyletmeyin, sempati (bile) duymayın. Yoksa size ateş (Cehennem) dokunur. Aslında sizin Allah'tan başka yardımcınız yoktur. Sonra O'ndan da yardım görmezsiniz.”
Şimdi düşünelim; bu bombardımandan insanlığın % kaçı kendisini koruyor?..
Yine Şeytan ve Nefis yüce Rabbimizin bizlere olan; Fâiz, zina, gıybet, hanımların örtünme emirlerini ve yasaklarını hoş göstererek, bizleri bu konuda bombardıman altına alıyor. Bu bombardımandan % kaçımız tedbir almışız?
Çevre, TV. Dizileri, internet, hevesât, fuhşiyât, Allah’ı ve Âhıreti unutturan her türlü meşguliyetlerin bombardımanı altındayız ve yaralar bereler içindeyiz.
Bunların her birisi de “Bizim mânevî yaralarımız, pek uzun (hatta SONSUZ-SINIRSIZ) olan Âhiret hayatımızı mahvediyor.”
Şimdi tekrar düşünelim: Filistinlilerin, Gazzelilerin, Mescid-i Aksa ve Kudüslülerin bombardımanları mı daha tehlikeli?
Yoksa bizlerin; sadece şu saymaya çalıştığımız bombardımanlar mı daha tehlikeli?
Öyle yâ o Filistinliler, vatanlarının müdafaalarında, kararlılıkla, İmanla direniş gösterdikleri için, Yâ ulaşılması pek mümkün olmayan ŞEHİTLİK makamlarına kavuşuyorlar. Veya Cennetlerle müjdelenen, sabır ve gaziliklerle Ahiret hayatlarını kazanıyorlar…
-Bizim bombardımanlarımız öyle mi?
-Aslâ!
-Bizim bombardımanlarımız hem sinsi, hem üstü örtülü, hem câzip, çekici ve aldatıcı, hem de çoğunluğa karşı direnmemiz ve mücadelemiz çok çok zor. Hatta imkânsız gibi!…
İşte bu nedenlerle bugün, bu önemli konuyu seçerek, takdirlerinize sunuyorum.
Filistinli kardeşlerimizin bu fiziki bombardıman altında gösterdikleri ulvî direnişleri, bizlerin (yukarıda hatırlatmaya çalıştığım) hem fiziki hem de manevi bombardımanlara karşı direnişlerimize bir örnek olsun. Ki, başarılarımıza vesile olsun, inşallah…
Onlar için de her şeye rağmen; Allah’a bile meydan okuyan zalim Netanyahu ve ordularına karşı, dünyayı şaşkına çevirecek üstün başarılarla muzafferiyetler niyâz ediyorum…
