Güzel ahlak, son yüz yılda niçin çöktü?

-“Güzel ülkemizde o güzel Ahlâk; son Yüzyılda Niçin ve nasıl çöktü?”

Soruyu biraz daha açalım:

-“Bu hırsızlar, bu kapkaççılar, bu tecavüzler, bu kadın cinayetleri, bu sokak ortasında ahlâksızlıklar, sabî çocukları postere secde ettirmeler, masum başörtülülere saldırılar, aklınıza gelen her türlü ahlâkî çöküntü nereden çıktı?” “Teknoloji konusunda bilgi ve becerilerimiz arttıkça müreffeh olacağımıza, başkalarının banka hesaplarını sinsice ele geçirip boşaltmalardan tutunuz da, bankalar veya kooperatifler kurup, binlerce kişiyi dolandırarak yurt dışına kaçmalar, sıradan olaylar haline niçin geldi?…”

• Oysa önceleri siftah yapan bakkal bile, “diğerlerini komşu bakkaldan alınız, o da siftah yapsın” diyerek müşterisini rakibine yönlendirmiyor muydu? 100 Küsur sene öncesine kadar, zenginler; sadaka ve zakâtlarını para veya altın olarak, ana caddelerdeki veya cami avlularındaki SADAKA TAŞLARINA bırakmıyorlar mıydı?

  İhtiyaç sahibi olan fakir kişiler ise o sadaka taşlarına gelip, sadece 1-2 günlük âcil ihtiyaçları kadar parayı veya altını alıp, “diğerleri, başka muhtaç kardeşlerimin hakkı” diyerek bırakmıyorlar mıydı? (Bkz.: Garp Membalarına göre eski Türk Seciye ve Ahlâkı/İ.Hâmi Danişmend)

  Bu gerçekleri bu günkü nesil bilmedikleri gibi, bugün anlatsanız bile pek inanamıyorlar. İspat için kendi akıllı telefonlarına “SADAKA TAŞLARI” yazınca, hayretler içinde kalıyorlar.

Sadece İstanbul’umuzda, 100 sene öncesine kadar 160 merkezî yerde, sadaka taşlarının işlem gördüğünü bizzat öğreniyorlar…

• Peki, YÜZ küsur sene önceki insan, o taşlara veya oyuklara bırakılan paralardan ve altınlardan, niçin sadece 1-2 günlük âcil ihtiyaçlarını alıyordu?…

Bugün ise yukarıda arz ettiğimiz modern hırsızlıklar, niçin sıradan olaylar haline geldi?…

Elini vicdanına koyup, aklıselim ile düşünen herkes, “o gün İslâm ahlâkının, Allah’a, Meleklere, Öldükten sonra dirilmeye, Mahkeme-i Kübra’da hesap vermeye inanmanın, yani ÎMÂNIN zirvede olduğunu”, bugün ise “neslimizin bunlardan YOKSUN bırakıldığını” çok NET göreceklerdir. Bu o kadar çok net ki, ikiXiki=dörtten bile nettir…

Bir insan; her ân Allah’ın onu gördüğünü, Kiramen Kâtibîn meleklerinin her hareketini kameraya aldığını bilse, öldükten sonra da diriltilerek, Mahkeme-i Kübra’da her hareketlerinin herkese seyrettirilerek sorgulanacağına inansa, hiç hırsızlık yapabilir mi? Hiç gasp, soygun, yağmacılık yapabilir mi? Hiç YALAN söyleyebilir mi?…

• İşte bugün, bu masum halk; maalesef bu ÎMANDAN ve İslâm ahlâkından mahrum bırakıldığı için, bu hallere düşürüldü?… Diğer bütün sebepler, TÂLÎ sebeplerdir…

-Peki, bu mahrum bırakılma süreci, kimler tarafından ve ne zaman devreye sokuldu?

ÖZET CEVAP: Hiç kimse kusura bakmasın, mızrak artık çuvala sığmıyor. Herkes her şeyin doğrusunu bilmek zorundadır. İnsanlığı ahlâksızlaştırıp, Cehennemi boylatmaya ahdeden şeytan, sinsi tuzaklarını her yerde sergiliyor. Şeytanın oyuncağı ve temsilcisi olan Yahudi ve İngilizlerin, yüz küsur sene önceleri; “Bu Kur’ân Osmanlıların elinde olduğu müddetçe biz onlara galip gelemeyeceğiz. Onları bu Kur’ândan soğutarak koparmalıyız” taktiklerini, kararlılıkla ülkemizde uyguladılar. Bu belgesel ifadeler, İngiliz Müstemlekeler Bakanlığı ve Müstemlekât Nâzırı ve Başbakanı W. E. Gladstone’un, 1882 yılında Avâm Kamerasında sarf ettiği sözlerdir. (işte: http://www.nurnet.org/kuran-muslumanlarin-elinde-oldukca-onlara-hakim-olamayiz/)

Bu kararlılıklarını, bizim o günkü yöneticilerimize de Lozan’da, tam köşeye sıkışmışken “Avrupalılaşmanın, kalkınmanın ve medeniyetin tek çaresi” diye inandırdılar. Bunun en kestirme yolunun da LÂİKLİK olduğunu vurgulayarak, önce harf inkılâbı, sonra İslâm’ın eğitim kaynağı olan Medreselerin, tekkelerin, zâviyelerin, Kur’ân kurslarının kapattırılmasını ve bu eğitimlerin ve orijinal ezanın yasaklanmasını sağladılar.

O günden sonra da M.E.B.’da; yukarıda arz ettiğimiz ulvî GERÇEKLER ört bas edilerek, Evrim TEORİLERİ sadece bir “varsayım” olduğu halde, hâlen “ilimmiş gibi” dayatılıyor.

Yüce Rabbimizin bizlere ikrâmı olan tüm meyvelerin ve sebzelerin, hatta yağmurların bile TESADÜFEN oluştuğuna körpe dimağlara inandırılıyor. Güneşin mesafe ve görevlerinin, Dünyanın en ideal açı ve hareketlerinin, ayın takvimcilik yapmasının, hep tesadüfen olduğuna, (özel gayretlerle) bir nesil, bu saçmalıklara inandırılıyor. Yani inançsızlaştırılıyor…

Böyle bir inançsızlık içinde yetiştirilen nesil, elbette kim neyi kaparsa, neyi çalarsa, neyi gasp ederse, ne kadar yalan söylerse, yanına KÂR kalacağını zannedecektir.

Sadaka taşında para veya altın bırakmayı, elbette enayilik sanacaktır.

Böylece bu güzide halkın maneviyatı, dünyası ve Âhireti zoraki bir şekilde karartılmıştır.

Fakat bizler bugün; bu karanlıklara kızmak yerine, ellerimizdeki o sönmeyecek olan manevî ışık kaynağı ile etrafı aydınlatmaya mecburuz. Neleri kaybettiğimizde bu acıklı hâle düştüysek, en hızlı bir şekilde onları kazanma seferberliği içinde olmak zorundayız…

Mâlumunuz olduğu gibi bendeniz 1973 yılından bu yana köşe yazılarımı ve kitaplarımı, böylesine karartılan istikbalimizi bir nebze de olsa aydınlatmaya hasretmekteyim.

Son çıkan “Evrenden Mesajlar” adlı kitabımı okuyan aklıselim işadamları, belediye yetkilileri, okul müdürleri vs., beni bu konuda konferans ve seminer vermeye davet ediyorlar. O bahtiyar insanlar da istikbalimizi karartanlara ve karanlığa kızmak yerine, hepimizin bu konuda seferber olmak zorunda olduğumuzun idraki içindeler.

Herkes böylesine bilinçli hareket ederse, göreceksiniz ki sadaka verecek fakir bulunamayacak. Sadaka taşlarına para ve altın bırakma medeniyetine, oradan da sadece ihtiyacı kadarını alma ahlâkına, erdemine ve aydınlığına kavuşacağız, inşaallah…

A. Raif ÖZTÜRK HAKKINDA

A. Raif ÖZTÜRK... 20 Nisan 1950 yılında Tekirdağ Çorlu’da doğan Raif Öztürk, ilkokulu Çatalca’da okudu. O dönemin şartlarına göre eğitimini ve iş yaşantısını birlikte sürdürmeyi hedefleyen A. Raif Öztürk, Meslekî Ortaokulu Paşabahçe’de sürdürerek, Sultanahmet Meslek Lisesi’nde özel olarak Makine Yüksek Teknik Ressamlığa devam etti. Türkiye Şişe ve Cam fabrikalarında 26 sene ‘Robotik ve Tam Otomatik Makineler Üretim Hattı Makine Teknisyenliği’ & Fabrika Vardiya amirliği yaptı. ‘Özel Araştırma, Geliştirme ve Eğitmen’ (ARGE) görevlisi olarak 1980’de İngiltere’ye, 1986 yılında da Japonya’ya giden yazarımız, dönüşünde de Meslek Lisesi mezunlarına, (Üretim makinaları, Kalite çemberleri ve beyin fırtınası teknikleri hakkında) iş programlamaları, eğitmenlik, rehberlik ve liderlik dersleri verdi. 1990 yılında Türkiye Şişe Cam Fabrikalarından kendi isteğiyle emekli olan A. Raif Öztürk, Öz Emek Spor Ltd. Şt. Mağazalarını açarak, hâlen işletmeye devam etmektedir. 1990’lı yıllarda bir yıl Diksiyon, bir yıl Osmanlıca, iki yıl da Arapça eğitim alan Öztürk, Halen (1962’den beri) Beykoz, Kavacık’ta ikamet etmektedir. Hiç Kur’ân bilmeyen 30-40 kişiye; aynı anda ve 10 Saatte Kur’ân öğretme uzmanı olan yazarımız, 2014 yılında Sakarya Üniversitesinden “Eğitimciye Eğitim” adıyla eğitim aldıktan sonra, “DEĞERLER EĞİTİMİ UZMANI” sertifikası kazanarak, Beykoz Milli Eğitim Müdürlüğünde ve ülkenin çeşitli illerinde 6 yıldan beri konferanslar ve görsel seminerler vermektedir. Yazarımızın, 2002 yılından bu yana; ‘Fikir Bahçesinden BİR DEMET’, “Derdim bana DERMAN imiş”, ‘Biyoenerji ve Kozmik Bilimin ışığında ŞİFA OLAYI’ adlı Belgesel, tevhid ve tefekkür içerikli kitapları yayınlandı. Sn. Öztürk Ulusal ve Uluslararası Sempozyumlarda, 2015’te Kastamonu Üniversitesinde ve 2018’de Ukrayna Üniversitesindeki sunumlarda kürsü almış olup, hâlen köşe yazılarına ve Kitap çalışmalarına devam etmektedir. 2006 Yılından beri “Dost Beykoz Ailesi” mensubudur…