Asrımızın bedîsi Bediüzzaman Hz., medeniyette; teknolojinin elde edilmesinin gerekli olduğunu belirtmekle birlikte, bunun hayırda kullanılmasının şart olduğuna da dikkat çeker.
Aksi takdirde, teknikten zarar görüleceğini belirtir. "Nûr Âleminin Bir Anahtarı" adlı risalesi başta, muhtelif vesilelerle diğer eserlerinde de buna yer verir. Bu husustaki düşüncesinin bir özeti şöyledir:
Medeniyet-i hâzıranın (bu günkü teknolojinin) hârikaları, Allah’ın, insanlara verdiği, bir nimeti, bir lütfudur. Öyleyse insanlık bu nimete şükretmelidir.
Bu teknik hârikalara şükür, onların insanlığın hayrına kullanılmasıyla olur. Oysa insanlar bu nimetleri, heva ve hevesleri, sefâhet ve eğlenceleri için kullanmaktadırlar. Bu nedenle de netice ve ceza olarak, her teknik, (teknoloji medeniyeti) bir musibet getirmiştir ve getirecektir. (Tedbir alınmazsa devam edecektir.)
Bediüzzaman Said Nursi Hz. Sünûhat adlı eserinde de:
-“Hem serbest hevânın (insanın kural tanımaz isteklerinin) tahakkümüyle, (baskısı ve insana hükmetmesiyle) havâic-i gayr-ı zaruriye, (zorunlu olmayan ihtiyaçlar) havâic-i zaruriye (zorunlu ihtiyaç) hükmüne geçmişlerdir. Bedavette (henüz medeni değilken) bir adam, dört şeye muhtaç iken, medeniyet yüz (100) şeye muhtaç ve FAKİR etmiştir. Sa’y, (meşru çalışmalar) masrafa kâfi gelmediğinden, (o ihtiyaç zannedilenlere yetmediğinden) hileye, harama sevk etmekle, (hileli ve gayri meşru işlere, eşini çalıştırmaya mecbur etmekle,) ahlâkın esasını şu noktadan ifsad etmiştir. (gerçek ahlâkı bozmuştur.) ” Buyurmaktadır.
Bediüzzaman Hz.’nin yukarıdaki “Bizi Medeniyet fakirleştirdi” sözünü okuyunca, ben de çok merak ettim. Acaba 100 sene önceki bir ailenin masraflarıyla, bu senenin bir aile masrafları arasındaki FARK ne kadardır? Diye çok merak ettim ve ciddi bir araştırma yapmaya çalıştım. Netice, gerçekten çok ilginç ve çok korkunç…
· Yüz sene önce, bir ailede olması gereken zarurî ihtiyaçlar:
Tek katlı briket veya kerpiç bir ev ve bir gaz lambası. Birkaç dolap, tahtadan yer sofrası. Soba. Yer yatağı-yorgan, yastık. Binek için bir merkep. Büyük veya küçükbaş birkaç hayvan. Eğer zengin bir aile ise iki katlı ev, gaz lambası yerine lüks lambası, binekte ise merkep yerine at. Vs.
Masraflar: Gazyağı, şayet varsa senede bir ev vergisi ve eksik gıdalar için bir miktar para. Para yerine mübadele de geçerli. Yani, buğday verip yağ almak vs. gibi.
· Bu gün bir ailede olması gereken zarurî ihtiyaçlar:
Ev olarak en azından bir daire. Yoksa kira bedeli. Mal vergisi, çevre temizlik vergisi, apartman aidatı vs. Elektrik, su ve atık su sözleşmeleri. Telefon sözleşmesi. Doğalgaz sözleşmeleri ve bunların her ay tüketim masrafları. Elektrikle çalışan buzdolabı, çamaşır makinası, bulaşık makinası, kombi cihazı, aspiratör, televizyon, uydu çanak veya iç antenleri, İnternet vs. ödemeleri. Bilgisayar. Klima, derin dondurucu, fırın, mikrodalga, ekmek kızartma mk. Ütü, cep telefonları ve ev telefonu, fotoğraf makinası. Müzik seti. Bisiklet. Tost makinası, saç kurutma, tıraş makinası vs. Donanımlı bir mutfak, yatak odası takımı, oturma odası takımı, banyo ve tuvalet teçhizatları, çocuk odası takımları. Emniyet için ev kasko sigorta, sağlık sigortası, ev kamera ve alarm sistemleri. Bütün bu cihazlarda zaman zaman arıza ve yenilenme masrafları. Dolaplar dolusu giyim eşyaları. Doğum, sünnet, nişan, düğün, salon vd. masraflar ise moda ve görenek belasıyla çok abartılmaktadır.
BİNEK olarak; ayağını yerden kesecek bir araba. Alım-satım, kasko ve çeşitli vergileri. Muayene, OGS, yakıt, navigasyon güncelleme, trafik cezaları ve kazaları vs. masrafları. Yazlık-kışlık lastik yedekleri ve bakım masrafları. Arıza ve yenilenme masrafları.
Eğer biraz zengin bir aile ise; ev yerine villa, araba yerine jip, yat, yazlık, motosiklet, her odaya TV., Devre mülkler. Çok zengin ise yalılar, fabrikalar, mağazalar, rezidanslar, yazlıklar, yatlar, kotralar, helikopter, uçak vs. konularına hiç girmiyoruz.
Bu mukayeselere nereden bakarsanız bakınız, 100 sene öncesine göre bir ailenin 100 mislinden fazla masrafı olduğu görülecektir. Yani 100 sene önce olmayan teknolojik ve medeniyet malzemeleri, bugünkü bir aileye 100 kat artı bir yük getirdiğinden, her aileyi FAKİR etmiştir. Bütün bu masrafları tek bir çalışan erkek karşılayamadığı için de o aile iktisat yapıp kanaat ve tevekkül etmek yerine, ya rüşvete ve gayri meşru gelir elde etmelere veya eşini ve kızını çalıştırmaya mecbur kalmaktadır. Karı koca çalıştıkları için de eve bir de (Müslim veya gayrimüslim) bakıcı tutulmaktadır. Bu durumda ise yeni gelen nesillerin terbiye ve eğitimi, aile kontrolünden çıkmakta ve aile huzurundan tamamen mahrum kalmaktadır. Böyle yetişen çocukların acınacak ve perişan hallerini de yakinen görmekteyiz.
· Bu ahvalimizi en güzel ve edebî bir tarzda Bediüzzaman Hz. şöyle özetlemektedir:
“Ey, bu vatan gençleri! Frenkleri (batılıları) taklide çalışmayınız. Aya! (acaba!) Avrupa’nın size ettikleri hadsiz (sayılamayacak kadar çok) zulüm ve adavetten (böylesine çok düşmanlıktan) sonra hangi akıl ile onların sefâhet (zevk ve eğlenceye düşkünlük) ve batıl efkârlarına (sapık görüş ve inançlarına) ittiba edip emniyet ediyorsunuz? (onlara nasıl güvenebiliyorsunuz?) Yok, yok! Sefihâne (alçakça) taklîd edenler, ittiba (onlara güvenmek değil) değil, belki şuursuz olarak onların safına iltihak edip, (muhakkak şuursuzca onların safına geçip) kendi kendinizi ve kardeşlerinizi idam ediyorsunuz. (kendi değerlerinizi ve kardeşlerinizi yok hükmünde sayıyorsunuz.) Agâh (bilmiş) olunuz ki, siz ahlâksızcasına ittiba ettikçe, (onların ahlaksızlıklarına uydukça) hamiyet (vatanseverlik ve millet severlik) davâsında yalancılık ediyorsunuz. Çünkü şu surette ittibanız, (böylelikle onlara uymanız ve taklit etmeniz) milliyetinize karşı bir istihfaftır. (kendi milletinizi hafife almak, küçümsemek) Ve millete bir istihzadır! (alay etmektir!) ” Vesselâm.
