Tarihten ders aldınız mı?

Ülkemizin içinde bulunduğu ekonomik şartlar göz ardı edilemeyecek derecede ağır.  Bu nedenle ulus adına hayati önem arz ettiklerinden bazı bölümlerin altını çizerek tekrar ediyorum;

Tarihten ders almayanların tekerrürün kurbanı olmaktan kurtulamayacaklarını bir kere daha tekrar ediyorum.  2017 Kasım ayı sayısında Osmanlı Devleti’nin Avrupa ülkeleri tarafından borç batağına ve ekonomik çöküş içine nasıl sürüklendiğini ibret olması için tekrar ediyorum.

Üretim ekonomisini kaybeden Osmanlı Devleti

Yabancılardan sağlayacağı borç para ile geçinmeye muhtaç hale geldi. Borcun ilk taksitini ödeyebilmek için kısa vadeli ve yüksek faizli yeni bir borç almak mecburiyeti ile borç batağına sürüklendi. Borcu borç takip etti. Osmanlı Devleti’ne borç veren Avrupa Devletleri bundan sağladıkları karların tadını çıkarıyorlardı. O tarihlerde ülke topraklarına haciz bahanesi ile el koyma fırsatını kollayan Avrupa ülkeleri borç verme tekliflerini kabul ettirebilmek için Osmanlı Devlet ricalini nasıl baskı altına aldıkları da bilinmektedir. İngiliz devlet adamları parlamentoda, yeni borçlar alınması için Osmanlı Devlet Adamlarına övgüler yağdırıyor, padişahlar göklere çıkartılıyor, Türkiye’nin zengin olduğu ve kalkınma yolunda ilerlediğine inandırıcı açıklamalar yapılıyordu. Bu aşamada Avrupa sermayedarları tehdit ve rüşvetle Türk Devlet Adamlarını borçlanmaya zorluyorlardı. Osmanlı Hazinesinin yeni bir borçlanmaya ihtiyacı olmadığını savunan ve batılıların borç verme tekliflerine yanaşmayan bir sadrazam Mr. Palmer’in şikâyeti ile düşürülmüş, onun yerine batının isteklerini kabul edecek yumuşak yüzlü bir sadrazam getirilmiştir. Zorla borçlandırma kampanyası kızışınca bir takım nazlı devlet adamları komisyonlarını almadıkça Avrupalıların borçlandırma tekliflerine yanaşmıyordu. Borçlanmalardan komisyon alan bazı devlet adamları edindikleri serveti Avrupa bankalarında uyumaya yatırıyorlardı.

Batılı ülkeler tarafından kasıtlı olarak borç batağına sürüklenen Osmanlı Devleti nihayet alacaklıların saldırılarına hedef oldu. 1881 yılında (Muharrem Kararnamesi) ile (Duyunu Umumiye) adı verilen haciz teşkilatı tarafından tütün, tuz ve demiryolu gelir kaynaklarımıza el konuldu.  Hazine mevcudu sıfır oldu. Osmanlı Devleti’nin ekonomik takati tükendi.    

Zamanımıza gelince  

Tarihten hiç ama hiç ders alınmadı. Üretim ekonomisinin duraksatılması sebebiyle devletin gelir kaynakları kurudu. Tarım ve hayvancılık çöktü. Devletin gelirleri giderlerini karşılayamaz hale geldi. Bütçe açığının kapatılması için su kaynaklarımız, limanlarımız, hava alanlarımız, fabrikalarımız, orman alanlarımız ve önemli gelir kaynaklarımız yabancı şirketlere devir edildi.  Gelirlerin giderleri karşılayamaz hale gelmesi ile mal ve hizmetlere zam yapılması sürecine girildi. Arkası kesilmeyen zam furyası karşısında halkın dayanma gücü had safhaya geldi. Zamdan sağlanan gelirlerin yetersizliği sebebiyle yabancılara el açma ve borçlanma ile yaşamaya muhtaç hale gelindi. Bu yüzden dış borçlar trilyonlar olarak ifade edilir oldu. Geleceğimiz olan dört nesil borçlu duruma düştü. Üretimin durması sebebiyle Türk Lirası’nın değerinde düşme sürecine girildi. Artan vergiler altından kalkılamayacak yük haline geldi. Buna bağlı olarak doların yükselmesi önlenemez oldu. Dolar üzerinden borçlanan ticari firmalar iflasın eşiğine geldi. Para satın alma gücünü kaybettikçe halk açlık sınırına geldi. Bir tarafta ekonomik felaketten nemalanan bir kesim saltanat sürerken, diğer tarafta geçim imkânsızlığından, ruh sağlığındaki bozukluklar, boşanmalar, intiharlar, cinnet getirmeler çoğaldı. Hoşgörülü bir toplum gerilimli, kavgacı bir topluma dönüşmeye başladı.  

Ülkemizi yönetenler soruyorum.

Tarihten ders aldınız mı? Bu durumdan memnun musunuz?