Sıcak bir yuva

Bu kaosta sığınacak liman; evimiz, yuvamız. Çocuklarımız için de öyle tabi… 

Çocuklarımız bilhassa ergenlik döneminden itibaren evden uzaklaşma arzusu taşıyorlar. Bu dönemdeki çatışmalar onları ortam değişikliğine, evden uzaklaşmaya itebiliyor. Bu dönem sonrasında da gençler aileleri ile aynı evde yaşamak istemiyor. Hatta büyük bir çoğunluk evde aidiyet hissedemediği için evliliği bir kurtuluş olarak görüyor. 

Ergenlikte kendini gösterip yetişkinliğe kadar süren bu duygu aile birliğinin devamı için oldukça tehditkâr olmakla birlikte ebeveynler için de oldukça zor bir süreçtir.  

Düşünsenize genç bir evladınız var ve onun için sizinle aynı evde yaşamak mecburi olarak yaptığı bir eylem.  

Bu zihniyetteki gençlerin içindeki isteği ateşleyen tabiri caizse gençleri gaza getiren absürt yazılar ve söylemler de üzerine tuz biber oluyor 

Mine Söğüt, geçenlerde bir yazısında akıl tutulması yaşatan şu satırları kaleme almış; “Her baba evi öyle sanıldığı kadar güvenli değildir. Aksine çoğu baba evi tehlikenin merkezidir. Ve bazen sokaklar o baba evinden çok daha güvenlidir.” 

Bu karanlık zihniyet ile mücadele etmek ve biricik evlatlarımızı korumak adına neler yapabiliriz haydi bir düşünelim: 

Temizlik manyağı annelik tavrından hemen vazgeçin: Evimiz sürekli temiz ve düzenli olması gereken bir yer değildir. İçinde yaşanmışlıkların olduğu, oyuncakların olduğu, sandalyelerden çadırların yapıldığı yerdir.  

Çocuklarınızın yaşam alanlarına saygı duyun: Odasını istediği gibi dizayn etsin, duvarına istediği şeyi yapıştırsın, izin verin odasında yalnız kalabilsin.  

İzin verin, saygısızlıkla suçlamayın: Koltukların üzerine uzansın, keyif yapsın 

Prof. Dr. Nevzat Tarhan' ın dediği gibi: “Evde sevgi sunulması gerekir. Sihirli kelime çocukların evi sevmesidir. Anne babanın sağlıklı çocukla iyi ilişki kurması lazım. Çocuk evi güvenli görmeli ve evin güven alanı olması lazım.” 

Emin olun, sevginizi ve ilginizi verdiğiniz her çocuk evini en güvenli liman olarak görecek ve evine koşacaktır.  

Büşra ŞEN ÇOBAN HAKKINDA

1993 yılında İstanbul'da doğdu. İlköğretim sürecini İstanbul Beykoz Fatin Hoca İlköğretim okulunda tamamladı. Lise eğitimine Bilecik Söğüt Anadolu Lisesinde devam etti. 2015 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Felsefe Bölümü’nden mezun olduktan sonra Milli Eğitim Bakanlığından Rehber öğretmenlik sertifikasını aldı ve rehber öğretmeni olarak göreve başladı. 2018 yılında Kocaeli Üniversitesi Felsefe Bölümü’nde yüksek lisans eğitimine başladı. Master tezinde “Kültürel Irkçılık Bağlamında İslamofobi” konusunu çalışmıştı. İngilizce dışında Latince ve Grekçe bilmektedir. Evli ve bir kız çocuğu annesidir.