Ruhumuzun gerçek yuvası…

Secdelerde erimek, zikirlerde dem almak… Aldıkça coşmak, coştukça Allah deyû deyû yanmak ve yandıkça olmak… Yok olmak. Hiç olmak…

Bizi yaratan ve yaşatan Allah’a sonsuz hamd ve sena olsun ki tekraren lütfetti Beytini ve Habibini ziyaret etmeyi… Rabbim gönlü orada olan kardeşlerimize en kısa zamanda gitmeyi lütfetsin.

Yüreğimizin ve ruhumuzun gerçek yuvasına, evine yüz sürmenin sonsuz huzur ve mutluluğunu tadarken, sanki bin yıldır uzak kaldığımız, hasret çektiğimiz evimize kavuşmanın sağanağıdır gözlerimizden boşalan.

Ve kâinatın merkezi olan o kutlu Beyt’i, Kâbe’yi ilk gördüğümüzde yaptığımız, kabul edileceğine hiçbir şüphemizin olmadığı dua… Ey Rabbim ne kadar Yücesin ki milyarlarca insanın o anda yaptığı duaları kabul edensin…

Ey Kainatın tek ve mutlak Hakimi Rabbim! Ey sonsuzluğun sahibi Rabbim! Ey sevginin sahibi Rabbim! Ey şefkatin sahibi Rabbim! Ey affetmenin sahibi Rabbim! Senin kudretinin ve gücünün sonsuzluğuna hiçbir şüphe yoktur.

İlahi! Çoraklaşmış, susuz kalmış kupkuru ruhlarımızı rahmetinle, merhametinle aşkınla besle. Besle ki helak olmayalım. Besle ki bu dünyamız da ebedi dünyamız da hüsran ve zillet olmasın. Yoksa sadece bedenlerimiz değil ruhlarımız da toprak olur…

Kâbe’den, arzın kalbinden kalbin sahibine ve kalbin sahibinin Habibine yolculuk başlar… Sevgililer sevgilisine hicret. Elbet o hicret edeple, tevazuuyla, kendini adamakla olacaktır… Kendinden vazgeçmekle olacaktır. Sahi vazgeçebilir miyiz kendimizden?

Ve Medine Minberi… Tek liderim, tek önderim; Efendim. Anam, babam, her şeyim sana feda olsun Ya Rasulallah.

Sen ki “beni görmediği halde bana iman eden kardeşlerimi özledim” dedin. Ey efendim o kutlu Rıdvan Biatında bizim ellerimiz de senin o mübarek ellerinin altındaydı. Biz de sana can-ı gönülden biat ettik Efendim. Biz seni hiç görmediğimiz halde canımızdan aziz bildik efendim. Vallahi seni herkesten ve her şeyden çok sevdik efendim…

Uhud’da, Bedir’de Cebel-i Nur’da, Sevr’de hep seninleydik Efendim…

Bize seni hiç görmediğimiz halde her daim seninle olmayı lütfeden Rabbimize sonsuz hamd-ü senalar olsun Efendim…

Gözümüz Kâbe’de, yüreğimiz Kâbe’de… Yeter ki Rabbim “buyur kulum” desin bize. Ve biz de uyalım o kutlu davete; “Lebbeyk! Allahumme Lebbeyk! Lebbeyke la şerike leke lebbeyk! İnnel Hamde venniğmete, leke vel mülk. La şerike lek!”

Tekrar buluşmak üzere, vesselam.

Sinan KAVRAKOĞLU HAKKINDA

Sinan KAVRAKOĞLU... 1969 yılında Rize’de dünyaya geldi. İlk, orta ve lise eğitimini İstanbul’da tamamladı. Yüksek öğrenimini İ.T.Ü SMF DMYO’nda yapan Kavrakoğlu eğitimini yarım bırakarak 1990 yılında Çin Halk Cumhuriyeti’ne gitti. Burada yaklaşık 1 yıl kalarak Photo-finishing sistemlerine yönelik teknik eğitim aldı. İyi derecede İngilizce bilen Kavrak aile şirketinde ithalat ve dış ilişkiler sorumlusu olarak görev aldı. Avrupa ve Uzakdoğu’da birçok uluslararası fuar organizasyonuna katılan Kavrak sık sık yurt dışı ziyaretlerde bulundu. 1995 yılında evlendi ve 1998 yılında Beykoz’a yerleşti. 2002 yılında Kader Gür’le tanıştı ve Dost Beykoz’un gazete formatında yayınlanmasına öncülük eden isimlerden oldu. Haber Müdürü olarak başladığı Dost Beykoz kariyerine şu an Sorumlu Yazıişleri Müdürü olarak devam ediyor. Kavrak’ın www.antoloji.com sitesinde yayınlanan bazı şiir denemelerinin yanı sıra “Yazmış Bulunduk” ve “Dost Yazılar” adlı iki kitapta derlenmiş makaleleri yer almaktadır.