Öğretmenlikte başarı sabırla ve sürekli çalışmayla elde edilir. Ani başarılar hem pek azdır, hem de tesadüflerin getirdiği başarılardır. Alın teriyle kazanılacak başarıların peşine düşmeli... (I. H. Tonguç)
Öğretmen arkadaşlarımın okumaları, uygulamaları ve paylaşmaları dileğiyle. 1 - Öncelikle sevgiyi sunan, sevgiyi hak etmelidir. Öğretmen, sevgiyi hayatına temel alan bir öğrenci yetiştirmek isterken, kendisi de davranışlarına sevgiyi temel almaktadır. Çünkü sevgi yaşanarak öğrenilir. Öğretmen sevgiyi önce kendisi hak ettiğini göstermelidir ki, öğrencilerin ilgisini çekebilsin. Bir öğrenci öğretmeni tarafından sevildiğini hissettiğinde, çalışmalarına daha fazla şevk, güven ve başarı ile devam eder. Öğretmenlerin duygusal katılımı güçlü bir akademik kaldıraçtır. Sevgiye, eğitim sürecinde en az bilgi kadar önem verilmelidir. Ancak bazı öğretmenler sevgiyi güçsüzlük; acımasız ve otoriter olmayı da güçlülük olarak görmüşlerdir. Halbuki sevgi en büyük güç, acımasızlık ve ilgisizlik ise, bir acizliktir. Öğrenci sevmediği öğretmeninin dersine ilgi göstermiyor. Seven kişi, ancak sevdikçe ne kadar az sevdiğini anlayabilir. Daha çok sevmek için duygularını zenginleştirmeye, tutarlı olarak değiştirmeye doğru yönelebilir. Sevdikçe hoşgörülü olmayı öğrenir ve öğretir. Öğrettikçe bilgisi artabilir. Bilgisi arttıkça, ne kadar az bildiğini, yani bilmediklerinin ne kadar çok olduğunu anlayabilir. 2 - Sevgi bir paylaşımdır. Acının, sıkıntının, korkunun, üzüntünün, sevincin, neşenin, güzelliğin, iyiliğin, erdemin, bilginin vb... öğrencilerle paylaşılması, sevginin oluşmasından daha önemlidir. Sevmenin yaşı, zamanı yoktur. Sevmek insanın doğasında vardır. Öğretmen sınıfta acısı, sıkıntısı, korkusu olan öğrenciyle onun acısını, sıkıntısını, korkusunu gidermek için konuşmalıdır. Bunları gidermeye çabalamalıdır. Sorunun nedenlerini belirleyip, onları ortadan kaldırmaya çalışmakla bu işi başara- bilir. Bu süreçte onu sabırla dinleyip, yol göstermelidir. Bu sorunlar okuldan kaynaklanıyorsa, ilgili öğretmenlerle konuşarak; aileden ise, babası ve annesiyle görüşerek; arkadaşlarıyla ilgiliyse ona yol göstererek bu sorunların üstesinden gelmesine yardımcı olabilir. Öğretmen hiçbir zaman öğrencinin acısını, korkusunu, sıkıntısını alaya almamalıdır. Öğrenciyle ilgilenmeden, dinlemeden,çözüm aramadan müdür yardımcısına göndermek doğru bir hareket değildir. 3 - Sevgi, hoşgörü demektir. Sevgi, hoşgörüyü doğurur. Hoşgörüsüz, katı ve önyargılı insan, "insan sevgisinden mahrum" demektir. Öğretmenin anlayışlı, hoşgörülü ve esnek olması, asla başıboş ve disiplinsiz olduğu anlamına gelmez. Tam tersi, hoşgörülü öğretmen disiplini, çalışmayı ve hayata bakışı "anlayış ve hoşgörü❞ üzerine şekillendiren kişi demektir. Katı, sert ve hoşgörüsüz tavırlar, sınıfta geçici bir disiplin ve düzen oluşturabilir. Ama öğrencinin psikolojik dünyasını olumsuz etkiler. Bu ortamda yetişen öğrenci anlayışsız, sevgisiz, önyargılı, katı bir davranış kazanır. Hoşgörü eğitimi, her şeyi hoş görmek değil; "hoş" olanı hoş görmek demektir. En hoş olan ise, insanların birbirini sevmesi ve hoşgörmesidir. 4 - Sevgi bir güçtür. Sevginin en büyük bir güç olduğu, zaman ilerleyince daha iyi anlaşılmaktadır. Para, mal, kuvvet ve otorite insanları mutlu etmeye yetmemiştir. Daha çok insanları bireyselleştirmiş, ayırmış, çok zaman da düşman etmiştir. Erich Fromm ne güzel söylemiş. “Sevgi, sevgi üreten bir güçtür. Güçsüzlük, sevgi üretemez.” İnsanları birbirine bağlayan, dayanışma ve yardımlaşmayı arttıran, paylaşma ve birlikte yaşamayı öğreten güç; sevgidir. Okullarda bilim ve teknoloji öğretimine ne kadar önem veriliyorsa, sevgiye de o kadar önem verilmelidir. Bilim ve teknoloji, sevgisiz bir işe yaramıyor, bu görülmüştür. Birbirinden kopan insanları bilim ve teknoloji değil, sevgi kurtarıyor. SON SÖZ: Sevginin sembolü öğretmendir. Seven, sevilen ve sevdiren bir öğretmen modeline yalnız ülkemizin değil, bütün dünyanın ihtiyacı vardır. Sevgiyi kendinizden ve öğrencinizden esirgemeyin. Çünkü hayat için en büyük güç sevgidir, hoşgörüdür. Kaynak: Öğretmenin başarı kılavuzu Halit Ertuğrul
