‘Bi Âlem’ imamlar da var.

O da Erzurum’lu Merhûm Naim hocanın “..Ey cemaat, Erzurum spor Çüme cidîir (yani, küme düşüyor) yarun hepiniz maça celesüz” dediği gibi, vaazını 'Malatyaspor Galatasaray'ı yensin, amin' ..diye bitiren ama kimseden tepki almayan,  “bi âlem” bir din görevlisi.

Birkaç hatırasını arz edeceğim, ta ki hem benim sitemim anlaşılsın, hem de biraz tebessüm edelim:

***

Dünya kupası maçı vardı. Hatırı sayılır birkaç rütbeli kişi, teravih namazını da bu önemli (!) maçı da kaçırmak istemiyordu.

-'Hocam ne yapacağız? Her ikisinden de mahrum olmamanın bir çaresi var mı?' diye sordular. Şeker hoca yürekleri şöyle serinletti:

-'Siz teravih nazmına gelin, hızlı kıldırıp sizi maça yetiştiririm!' dedi.

İlk 8 rekâtı hızlı hızlı kıldırdı. Sonra namazı rölântiye aldı. Böylece maça geciken bir gurup geldi, Şeker hocaya şöyle sitem ettiler. 
-'Hocam ne yaptın? İyi gidiyordun, sonra niye birden yavaşladın?' dediler. 
–'Yahu, Radara yakalandık! Cemaatin arasında Malatya Müftüsünü fark ettim. Görmediniz mi?…'

***

Şeker hocaya:

-“Hocam, camide promosyon uygulamanız varmış?”  diye sorulmuş.

–“Evet, gelenleri caminin monoton havasından kurtarmak lazım. Camiye gelen çocuklara camiyi sevdirmek gerekir. Onlara sorular soruyorum, bilseler de bilmeseler de şehirlerarası bilet, çeyrek, cumhuriyet altını, falan veriyorum.”

Bir başka gün:
– “Camilerde niye devamlı ayakkabılar çalınır?” ..diye sorulmuş kendisine:
-“Bizim camide ayakkabılar kaskoludur. Ayakkabısı çalınana, yeni ayakkabı alıyorum. Yani, benim cemaatim hiç mağdur olmaz…”

***

-“Hocam, vaaz arasına reklam alıyormuşsunuz, doğrumu?”

-“Evet doğru. Caminin yeni yapıldığı zamanlarda 4 avize gerekiyordu. Sebze ve meyve halinde çalışan birine; 'Ben senin reklamını yapayım. Sen de camiye avizeleri getir!' dedim.” 
Cami doluyken cemaate:

-“Size, namazın farzı kaç diye sorsam aranızda bilen olur, bilmeyen olur. Haydi, ondan da vazgeçtim, abdestin farzını sorsam onu da bilen olur, bilmeyen olur… 
Ama kaliteli, taze ve ucuz sebze ve meyvenin, hal binası No: 47 Şahin Topaloğlu'nda satıldığını bilmeyeniniz varsa, ben size daha ne diyeyim?!'” ..dedim.

·        15 gün sonra o adam gerekli avizeleri getirdi ve camiye taktırdı.

Sonra da bana şöyle teşekkür etti:

-“Hocam, gelen giden benim dükkânı soruyor, işlerim iki kat arttı, çok teşekkür ederim. Caminin başka ihtiyacı var mı? Lütfen söyleyiniz.” ..dedi.

Olay işte bu minvaldedir… 

***

·        Bugünkü konuyu cami ve imamlardan açmışken, bir de cami cemaati hakkında ibret-i âlem için bir hatıra arz edeceğim.

Bir imam arkadaşım anlatıyor:

-“Önceki imamlık yaptığım camide, camimizi pencere ve kapıları boyanacaktı. Cemaatimizden bir boyacıyı görevlendirdik. Cümle kapısının boyanması Cuma gününe denk geldi. Biz de bunu yatsı namazından sonra fark ettik. Cuma sabahı boyacı usta gelip, bu ana kapıyı boyamaması için, kapının hemen yanındaki ilan tahtasına büyük ve renkli harflerle“BU KAPININ BOYAMA İŞİNİ CUMADAN SONRAYA BIRAK, Kİ MİLLET BOYANMASIN!…”..yazdık.

Cumadan bir saat kadar önce vaaz için geldiğimde, bir de ne göreyim!. Bizim usta cümle kapısının boyasını bitirmek üzere. Üzüntü, şaşkınlık ve hiddetle, yandaki tahtaya yazdığımız o yazıyı göstererek bağırdım:

“-Yahu ustacığım! Seni o kadar ikaz ettik. Şu yazıyı sana yazdık. Görmedin mi? Buna rağmen niçin boyadın?…”

·        Cevap o kadar acı ki, şu boyama hatasından çok daha büyük bir gafleti sergiliyordu.

“-Yâ hocam, ne bileyim ben. O yazıyı gördüm ama Âyet veya Hadistir diye hiç okumadım bile!…”

..Ne kadar acı değil mi?

Oysa bir Müslüman olarak veya en azından bir insan olarak, en çok; Kâinatın yaratıcısı Yüce rabbimizin ve O’nun seçtiği en doğru sözlü Muhammed-ül Emîn’in (SAV) sözlerini ve mesajlarını merak etmemiz ve öncelikle onları okumamız gerekmiyor mu?…

·        Acaba bizler, niçin bu hallere düştük veya kimler tarafından düşürüldük?…

·        Silkinerek, kendimize gelme zamanı, hâlâ gelmedi mi?…

A. Raif ÖZTÜRK HAKKINDA

A. Raif ÖZTÜRK... 20 Nisan 1950 yılında Tekirdağ Çorlu’da doğan Raif Öztürk, ilkokulu Çatalca’da okudu. O dönemin şartlarına göre eğitimini ve iş yaşantısını birlikte sürdürmeyi hedefleyen A. Raif Öztürk, Meslekî Ortaokulu Paşabahçe’de sürdürerek, Sultanahmet Meslek Lisesi’nde özel olarak Makine Yüksek Teknik Ressamlığa devam etti. Türkiye Şişe ve Cam fabrikalarında 26 sene ‘Robotik ve Tam Otomatik Makineler Üretim Hattı Makine Teknisyenliği’ & Fabrika Vardiya amirliği yaptı. ‘Özel Araştırma, Geliştirme ve Eğitmen’ (ARGE) görevlisi olarak 1980’de İngiltere’ye, 1986 yılında da Japonya’ya giden yazarımız, dönüşünde de Meslek Lisesi mezunlarına, (Üretim makinaları, Kalite çemberleri ve beyin fırtınası teknikleri hakkında) iş programlamaları, eğitmenlik, rehberlik ve liderlik dersleri verdi. 1990 yılında Türkiye Şişe Cam Fabrikalarından kendi isteğiyle emekli olan A. Raif Öztürk, Öz Emek Spor Ltd. Şt. Mağazalarını açarak, hâlen işletmeye devam etmektedir. 1990’lı yıllarda bir yıl Diksiyon, bir yıl Osmanlıca, iki yıl da Arapça eğitim alan Öztürk, Halen (1962’den beri) Beykoz, Kavacık’ta ikamet etmektedir. Hiç Kur’ân bilmeyen 30-40 kişiye; aynı anda ve 10 Saatte Kur’ân öğretme uzmanı olan yazarımız, 2014 yılında Sakarya Üniversitesinden “Eğitimciye Eğitim” adıyla eğitim aldıktan sonra, “DEĞERLER EĞİTİMİ UZMANI” sertifikası kazanarak, Beykoz Milli Eğitim Müdürlüğünde ve ülkenin çeşitli illerinde 6 yıldan beri konferanslar ve görsel seminerler vermektedir. Yazarımızın, 2002 yılından bu yana; ‘Fikir Bahçesinden BİR DEMET’, “Derdim bana DERMAN imiş”, ‘Biyoenerji ve Kozmik Bilimin ışığında ŞİFA OLAYI’ adlı Belgesel, tevhid ve tefekkür içerikli kitapları yayınlandı. Sn. Öztürk Ulusal ve Uluslararası Sempozyumlarda, 2015’te Kastamonu Üniversitesinde ve 2018’de Ukrayna Üniversitesindeki sunumlarda kürsü almış olup, hâlen köşe yazılarına ve Kitap çalışmalarına devam etmektedir. 2006 Yılından beri “Dost Beykoz Ailesi” mensubudur…