Kurban Tekbirlerindeki Müthiş SIR…

Ve gerçekten hem Kurbanımızın başında tekbirler getirirken, hem de bayram namazında ve bayram süresince, diğer 23 vaktin farzlardan sonra söylediğimiz teşrik tekbirleri sırasında, müthiş feyizler aldım.

Bazı vakitlerde ise hücrelerime kadar lezzet aldığımı hissettim.

Her güzelliği paylaşmaya çalıştığım sizlerin, benim kadar geç kalmamanız için, bu feyizli sırrı ifşa etmeye çalışacağım. İnşallah bunda da muvaffak olabilirim… 

Elbette bu sırrı bilenler olabilir, ancak bu vesileyle, benim gibi bu güne kadar ihmal etmiş olanların “hayırlı dualarına mazhar olacağımı” umuyorum… 

Bu kıssa Saffât Sûresinde, 100-113. Âyetlerle özet olarak anlatılır. Şerh ve tefsirlerle ise açıklığa kavuşturulur. Şöyle ki:

Hikmet-i İlâhi gereği Hz. İbrahim’in, 86 yaşına kadar hiç çocuğu olmaz. Her baba gibi Hz. İbrahim de bir evlât hasreti çeker. Nübüvvet dâvasını ve neslini devam ettirecek bir evlat arzusu nedeniyle, yaşının ve fıtratının ümitsizliğine rağmen Rabbine şöyle niyazlarda bulunur:

“-Ya Rabbi, bana bir evlat verirsen, onu Sana kurban ederim”…

Murâd-ı İlâhi ve imtihan gereği bir erkek evlâdı olur. Şefkat ve sevgi ile yetiştirilen İsmail, nihayet bulûğa yakın bir yaşa gelince, İbrahim AS “Eyy İbrahim nezrini îfâ et” (yani, verdiğin sözü yerine getir) mesajlı bir rüya görür.

Peygamber rüyaları da bir nevi vahiy hükmünde olduğundan, Hz. İbrahim verdiği sözün yerine getirilmesi gerektiğini anlar. Fakat bu nasıl icra edilecektir.

Şam’dan Mekke’ye gelinceye kadar, Hacer validemiz veya İsmail’in bu emri İlâhiyi nasıl karşılayacaklarını düşünür durur. Neticede, her ikisinden de “Eğer, Allah emrettiyse, bizi sabredenlerden bulacaksın” şeklinde itaat görür.

Nihayet İbrahim AS ile oğlu İsmail Mina-Müzdelife bölgesinde ıssız bir yere gelirler. (Şeytanın, Hacer validemiz ve İsmail arasındaki fitnelerini ve taşlanma olayının detayına girmiyorum.)

Burada İbrahim AS oğlu İsmail’e İlâhî Emri hatırlatarak, “ey oğulcuğum, ben Rabbime şu nedenlerle bir söz vermiştim. Şimdi ise o sözümün yerine getirilmesi hususunda ikazlar aldım. Bu işe sen ne dersin?”

İsmail ise tam bir olgunluk, itaat ve teslimiyetle:

“ ..Ey babacığım, sen emir olunduğunu yerine getir, inşallah beni sabredenlerden bulacaksın” der. İbrahim AS çaresizlik ve teslimiyet içinde dalmışken İsmail devam eder“..Babacığım. Yüzüme bir örtü (Mendil) ört. Olur ki yüzüme bakınca (Babalık şefkati ve) merhamet duygularına mağlup olup, İlahi Emri yerine getiremeyebilirsin” ..der.

İbrahim AS de bu haklı teklifi yerine getirerek, sınavını vermeye başlar.

Kendisini Nemrud’un ateşinden kurtaran O Yüce Kudrete, elbette teslim olacaktır. Kendisi bir Peygamberdir ve oğlunun da gerçek mâlikinin Allah c.c. olduğunu ve onu da kendisine ihtiyarlık yaşındayken, bir vaadine karşılık emanet edildiğinin de idraki içindedir. Çok kısa bir düşünceden sonra, keskin bıçağını İsmail’in boynuna hızlıca sürer, fakat bıçak kesmez. Emri yerine getirememe endişesiyle, bıçağı daha hızlı ve kuvvetlice tekrar İsmail’in boğazına sürer.

Hani İbrahim AS Urfa’da, dağ misali büyük ve kızgın ateşe atıldığında, fıtraten mutlaka yakması gereken ateş, Allahın c.c. emriyle nasıl yakmadıysa, burada da kesmesi gereken bıçak, elbette aynı emir ile kesmemektedir. Çünkü bu kural ve kanunları koyan Allah c.c., dilediği zaman kaldırma Kudretine de sahiptir.

 İbrahim AS bu fiili üçüncü kez ve daha kararlı bir şekilde tekrarlarken, gümbür-gümbür bir nidâ ile “ALLAHÜ EKBER, ALLÂHÜ EKBER” (Allah c.c. En büyüktür, Allah c.c. En büyüktür) diyerek, Cebrail AS’IN süzülerek indiğini görünce sağ eli havada kalır. Çünkü Cebrail AS kendisine, kesmesi için mükemmel bir KOÇ getirmiştir. Cebrail AS “Eyy İbrahim, Rabbimizin sana selâmı ve müjdesi var. Bu büyük sınavı da kazandın. Oğlunu bırak, bu koçu kurban et” nidâsını duyunca, İbrahim AS sevinçle haykırır. “LÂ İLÂHE İLLELLÂHÜ VELLAHÜ EKBER” (evet ben zaten biliyordum ki dercesine, “ALLAHTAN BAŞKA İLÂH YOKTUR, evet O ALLAH ÇOK BÜYÜKTÜR”) diyerek, koçu teslim alır. Bu manzarayı gören İsmail ise sevinçle ayağa kalkarak “ALLAHÜ EKBER VE LİLLÂHİL HAMD” diye haykırır. Yani“Ey Allahım sen gerçekten en büyüksün ve ben de sana sonsuz HAMD ederim”,demektir… 

İbrahim AS’IN Yüce Rabbisine yakınlaştığı gibi, bizim de Yüce Rabbimize KURBUMUZU, yani yakınlaşmamızı umarak kendisinden murâd ediyoruz.

Sonra da, şükür mesabesinde olan iki rekât kurban namazımızı kılıyoruz…

Bu duygular içinde kurban tekbirini söylemek ile âdet yerine gelsin diye tekbir söylemek arsındaki büyük farkı idrak edenler, mutlaka bana hak vereceklerdir…

Yine bu duygular içinde kurban kesenler, elbette müthiş lezzetler ve feyizler alacaklardır. Yüce Rabbim kurbanlarınızı, tekbirlerinizi, haclarınızı ve diğer tüm ibadetlerinizi, en güzel bir şekilde kabul eylesin. Âmin… 

A. Raif ÖZTÜRK HAKKINDA

A. Raif ÖZTÜRK... 20 Nisan 1950 yılında Tekirdağ Çorlu’da doğan Raif Öztürk, ilkokulu Çatalca’da okudu. O dönemin şartlarına göre eğitimini ve iş yaşantısını birlikte sürdürmeyi hedefleyen A. Raif Öztürk, Meslekî Ortaokulu Paşabahçe’de sürdürerek, Sultanahmet Meslek Lisesi’nde özel olarak Makine Yüksek Teknik Ressamlığa devam etti. Türkiye Şişe ve Cam fabrikalarında 26 sene ‘Robotik ve Tam Otomatik Makineler Üretim Hattı Makine Teknisyenliği’ & Fabrika Vardiya amirliği yaptı. ‘Özel Araştırma, Geliştirme ve Eğitmen’ (ARGE) görevlisi olarak 1980’de İngiltere’ye, 1986 yılında da Japonya’ya giden yazarımız, dönüşünde de Meslek Lisesi mezunlarına, (Üretim makinaları, Kalite çemberleri ve beyin fırtınası teknikleri hakkında) iş programlamaları, eğitmenlik, rehberlik ve liderlik dersleri verdi. 1990 yılında Türkiye Şişe Cam Fabrikalarından kendi isteğiyle emekli olan A. Raif Öztürk, Öz Emek Spor Ltd. Şt. Mağazalarını açarak, hâlen işletmeye devam etmektedir. 1990’lı yıllarda bir yıl Diksiyon, bir yıl Osmanlıca, iki yıl da Arapça eğitim alan Öztürk, Halen (1962’den beri) Beykoz, Kavacık’ta ikamet etmektedir. Hiç Kur’ân bilmeyen 30-40 kişiye; aynı anda ve 10 Saatte Kur’ân öğretme uzmanı olan yazarımız, 2014 yılında Sakarya Üniversitesinden “Eğitimciye Eğitim” adıyla eğitim aldıktan sonra, “DEĞERLER EĞİTİMİ UZMANI” sertifikası kazanarak, Beykoz Milli Eğitim Müdürlüğünde ve ülkenin çeşitli illerinde 6 yıldan beri konferanslar ve görsel seminerler vermektedir. Yazarımızın, 2002 yılından bu yana; ‘Fikir Bahçesinden BİR DEMET’, “Derdim bana DERMAN imiş”, ‘Biyoenerji ve Kozmik Bilimin ışığında ŞİFA OLAYI’ adlı Belgesel, tevhid ve tefekkür içerikli kitapları yayınlandı. Sn. Öztürk Ulusal ve Uluslararası Sempozyumlarda, 2015’te Kastamonu Üniversitesinde ve 2018’de Ukrayna Üniversitesindeki sunumlarda kürsü almış olup, hâlen köşe yazılarına ve Kitap çalışmalarına devam etmektedir. 2006 Yılından beri “Dost Beykoz Ailesi” mensubudur…