Beykoz’un önemli isimlerinden olan iş adamı ismet Acar, kendi yaşantısı ve siyasi bakışına yönelik önemli açıklamalar yaptı.
Artvinli olmasının kendisi için bir gurur vesilesi olduğunu kaydeden Acar, “Artvinli olmanın en önemli gururunu bütün yaşantım boyunca gördüm. Her toplantıda, Türkiye Cumhuriyet vatandaşı olmaktan, Türk olmaktan, Karadenizli olmaktan ve öncelikle Artvinli olmanın gurunu hayatım boyunca duydum ve her zaman yaşadım.” ifadelerini kullandı.
“Paranın mahkûmu olmadım”
1 Nisan 1946 doğumlu olduğunu söyleyen İsmet Acar, konut sektörüne kazandırmış olduğu projelerle de adından söz ettiriyor… Beykoz’a, Acarkent, Acaristanbul ve Acarblu gibi devasa projelere imza atan İsmet Acar, “70 yaşındayım. Bugüne kadar edindiğim tecrübelerimden bunu gördüm. Yapı itibariyle yaşamın her kesiminden geçmiş birisi olarak, ekonomik olarak fırsat olmuş büyümüşüz. Ekonomi büyüdükçe daha fazla nasıl mütevazı olunabilirse, bunun gayreti içerisinde oldum. Paranın mahkûmu olmadım.” dedi.
“Kapıma gelen kimseyi geri çevirmedim”
Artvin'den kapısına gelen kimseyi geri çevirmediğini ifade eden Acar, “Bu konuya çok ihtimam gösteririm. Sadece Artvin değil kapıya gelen kimseyi geri çevirmem. İnsanlar nereden geldiğini, hiçbir zaman unutmamalı, ben Artvinin Borçka ilçesinde büyümüş, ekonomik zorluklar içinde liseye kadar devam ettim. 1968'in o karmaşık günlerinde de İstanbul'da İnşaat Mühendisliği okuyordum. Gece çalışıp gündüz okula gidiyordum. O kargaşa içinde üniversiteden ayrılmak zorunda kaldım.” dedi.
İşçilikten işadamlığına
Ondan sonra işçi statüsünde çalışmaya başladım. Orda yasal prosedür içerisinde sendikacılığa bulaştık. İstanbul Şube Başkanlığı'ndan Genel Başkanlığa, Türk-İş Genel Sekreterliği yaptım.
1980 İhtilalı’ndan sonra sendikacılığın bittiğine inanarak görevlerimden istifa ettim ve 1983'te iş hayatına geri döndüm. İş hayatında da bilindiği gibi belirli yerlere gelmek nasip oldu. Tabi, bu arada yaş 70 oldu. Esasen fiili yaşın önemi yok. Fiziki yaş önemli onu da bakan gözler gösterir.
“Hayatta en önemli şey sağlıktır”
Hayatta en önemli şeyin sağlık olduğunu bu vesileyle de tüm hemşerilerime söylemek istiyorum. Sağlıktan öteye köy yok, önce sağlık. İş işten geçtikten sonra sağlık demenin bir anlamı yok. Ben Artvin'den İstanbul'a geldiğimde 1980 yılına kadar sigara içtim. Ondan sonra demek ki 35 yıl önce bunun yanlış olduğunu gördüm ve bıraktım. Artvinlilerin çoğunun sigara içtiğini biliyorum. Bu vesileyle sigarayı bırakmaları hususunu çok ciddi bir uyarı olarak kendilerine ifade ediyorum. Bu duyuruyla birkaç kişiye bile vesile olabilirsem ne mutlu bana.
O zaman genç olduğum için ayağımın sakatlığını o kadar hissetmiyorum elbette. Okullar ara tatile girdi. 2-3 arkadaşla birlikte iki metre kar varken, mecburen yaya gidiyorduk. Tatile gidiyoruz, elimizde yüklerde var minibüse el kaldırdım durmadı. İçimden beddua ettim. 300 metre gitmeden minibüs uçtu. O çocukluk çağımızda eyvah ben sebep oldum diyerek paniğe kapıldım. Köye çıkmadan birkaç kilometre önce, artık yoruldum. Karın üzerinde oturdum, eve haber verdiler. Annem gelip aldı beni. Ben annemi kaybettiğimde 14 yaşındaydım. Bir iki yıl içinde babaannem ve halam da hayatını kaybetti.
“Ben hayatta babaannem gibi bir insan tanımadım”
Ben hayatımda babaannem gibi melek bir insan daha tanımadım. Amcam Kore'de askerdi o dönemde. Rahatsızdı, Kore'den bir mektup geldi. Amcamın fotoğrafı vardı, babaannem yattığı yerden doğrularak, sen yine görürsün ver bir ben bakayım dedi. Babaannem fotoğrafa baktı, yattı ve hayatını kaybetti. Çok enteresan bir olaydı. Bu melek dediğim insan, kuş gibi uçtu gitti.
“Yanlış yapanlar çekerek gider”
Bu dünyada herkes iyiliği de kötülüğü de görerek gider. Ben çevreme baktığım zaman, iyi insanların hiç çekmeden gittiğini, yanlış yapanların çekerek gider. Genç yaşta ölen insanların da ailesini inceleyeceksiniz. O zaman görürsünüz bu dediklerimin gerçek olduğunu.
Yayla'da çobanlık yapıyorum. Bir köpekle ben varım sadece, böyle bir kayanın üzerine ayaklarımı uzattım, oturuyorum. Ne olduğunu bilimsel olarak anlatamıyorum. Kaymaya başladım, arkama dönüp otlara tutunmaya çalıştım. Bir güç beni çıkardı o sırada, zangır zangır titriyordum. Nasıl çıktım, nasıl oldu? Bunu bilimsel anlatma şansım yok. Bunu yaşayan birisi olarak zamanı gelmeyince gitmiyorsunuz diyebilirim. Allah'ın size verdiği gün ne kadarsa o kadar yaşarsınız.
Rahmetli amcam vardı. Onun Fiat marka bir aracı vardı. Bir gün arabaya bindim, otururken, dönüş yaptığım sırada bir anda bir şey oldu. Bende anlamadım. Büyüklere son derece saygılı bir yaşam sürecimiz vardı. O yerden fırlayıp, yine arabaya atlayıp bindiğimi biliyorum. Böyle bir anım var.
“Kazancımın yüzde 10’unu sosyal işlere ayırıyorum”
Ömrünüz yettiği sürece İslam inancına göre ‘malınızın 40'ta birini zekât vereceksiniz’ diyor. Benim o anlamda değil, kazancımın yüzde 10'unu sosyal işlere ayırıyorum. Sadece Artvin'de değil, Beykoz'da da bunu yapıyorum. Biliyorum ki, bu dünya fani, bir gün varsın bir gün yoksun. Topluma faydalı insan olursanız, öldükten sonra da o toplumda yaşamaya devam edersiniz. Ben öldükten sonra da ismimin yaşamasını, devam etmesini, torunlarıma bırakacaklarım aklıma gelmezken, topluma bırakacaklarım aklıma geliyor.
“Eğitim ve sağlık her şeyin üstündedir”
Artvin'i bir bütün olarak görürüm. Neresinden sorarsanız söylerim. Bütün ilçeleri de aynı heyecanla görürüm. Beykoz'da ve Artvin'de kesinlikle siyaset yapmam. Artvinli mi? Tamam. Doğum büyüdüğüm ilimde hiçbir şekilde bunu uygulamam. Yaş itibariyle de Artvin'in tecrübeli bir insanı olarak hayatıma devam ediyor, katkılar sunmaya çalışıyorum. Eğitim ve sağlık her şeyin üstündedir. Ülkemizin kalkınmasının eğitimden geçtiğini ve Artvin'deki eğitim sisteminin gün geçtikçe zayıfladığını biliyoruz. Artvin Valimizle de bunu arttırmak için sürekli görüşüyoruz. Bu konuda herkes kendine düşen görevi yerine getirmelidir.
Haber Merkezi
