Eğitiminiz? Şuralıyım…
Uzmanlığınız? Şuralıyım…
Liyakat? Şuralıyım...
Beceri? Şuralıyım…
Başarabilir misiniz? Şuralıyım…
Bu göreve hazır mısınız? Şuralıyım…
Son yirmi yıldır muhalefetinden, iktidarına belediye yönetiminden, siyasi parti yönetimlerine, bürokrasisinden, üst düzey yöneticilerine kadar Beykoz bu kafayla, bu anlayışla yönetildi.
Hatta geçmişte öyle büyük kepazelikler yaşadık ki temsilcisi olduğu hemşeri grubunun çokluğuyla övünen mikro faşistler iktidarından-muhalefetine işi parti basmaya kadar götürdü.
Hani hep yakınırız ya, “otuz yıldır Beykoz’da ne değişti” diye! Bu kafa değişmedikten sonra neyin değişmesini bekliyorsunuz ki! Ülkeler, şehirler, ilçeler hatta köyler bile yıllar geçtikçe büyür, gelişir. Beykoz tam tersi küçülüyor. Çünkü küçük düşünüyoruz. Küçük, ucuz, aşağılık hesaplarımıza Beykoz’u heba ettik yıllarca ve buna devam ediyoruz.
Bu gün geldiğimiz noktada, kimileri hemşerilerini(!) arkasına alıp farklı mecralardan “davam” dediği eski partisine kaybettirme hesapları yapıyor, kimi “hemşerim olsun da dışarıdan olsun” diyerek Beykoz’da belki de ilk defa bir konuda toplu ve haklı bir tepki verilmişken bu duruşa kişisel ikbali için gölge düşürmeye çalışıyor. Kimileri de farklı hemşeri ilişkileriyle ya meclis üyesi, ya Başkan Yardımcılığı ya da farklı makamlar için debelenip duruyor.
Kimse de çıkıp, “kardeşim bu kadar yıl geçti şu şu şu hemşeri gruplarından şu kadar adam geldi geçti ve hepsi de başarısız oldu. Şu hemşeri grubundan şu kişişler şaibelere, yolsuzluklara, hırsızlıklara bulaştı” demiyor, diyemiyor.
Evet, soruyorum size ey Beykoz! Bu hemşericikler son yirmi yılda, otuz yılda Beykoz’a ne kattı? Neyi başardı? Ne işe yarar bu hemşeriler? Ve hemşeri dernekleri siyasete adam devşirmekten başka ne yapar? Yahu dostum, arkadaşım Muharrem Kaşıtoğlu hakkında kaleme aldığım yazıdan dolayı sırf hemşerisi olduğu için beni düşman belleyen arkadaşlarım var. Sene 2018, 2023 hedefleri diyoruz ama kafa maalesef bu!
“Yönetime bizim adamlardan şu kadar getirilmezse yakarım ülen bu partiyi!”
“Nerelisin? Şuralıyım sayın, çok kıymetli, harika başkanım. Geç kardeşim, yeni görevin hayırlı olsun.”
“Nerelisin? Şuralıyım sayın, çok kıymetli, harika başkanım. Ya kusura bakma sana göre kadromuz yok. Ama söz boşalsın ilk seni arayacağız.” Sanki babasının holdingine eleman alıyor!
Beykoz’da yıllar sonra geldiğimiz nokta maalesef bu!!!
Şimdi zırlayın bakalım; “dışardan ithal aday istemezük” diye!!!
Hepiniz ithalsiniz zaten, farkında değilsiniz sadece!
