Ortaokulda okurken, 19 Mayıs geldi mi arkadaşlarla kulübün önünde yüzmeye giderdik, birçok Beykozlu çocuk gibi yüzmeyi Kulübün önünde öğrendik.
O zamanlar kamışlar piyasada yok, ellerimizle salladığımız oltalarla Kulübün önünden balık tutardık.
Çamaltı restoran da yapılan düğün, nişan sünnet gidi etkinliklere Beykoz dışından gelen misafirlerimize yol tarif ederken, Kulübün önünde ineceksin derdik.
Beyazıt Kütüphanesine ders çalışmaya (şaka değil arada sırada ders te çalışırdık), sinemaya, istiklal caddesine gezmeye gidecek isek ortak buluşma noktamız Kulübün önü olurdu.
Gençliğimizde Kulübün Lokaline çay içmeye gider, muhabbet sohbet ederken, hemen yan tarafta basketbol oynayan arkadaşlarımızı seyrederdik.
Biz abilerimiz kadar fanatik olmasak bile Paşabahçe, Beylerbeyi, Kartal statlarında oynadığımız maçlarda attığımız veya yediğimiz dayaktan sonra kulübün önünde buluşur kritik yapardık. Ne günlerdi o günler… Daha dün gibi HATIRLI-YORUM…
Sahi Kulüp nerde? Sarı-Siyah olanı soruyorum. Lacivert-Beyaz olanı değil
Ne oldu Kulüp binamıza?
Beykoz’da yaşayan, Beykoz1908’e gönül vermiş, galibiyetine sevinmiş, mağlubiyetine üzülmüş, sarı-siyah renkleri nerde olsa görünce, ‘işte bu bizim Beykoz’ diyen on binlerce Beykozlu da soracak bu soruyu. Muhataplar cevap verebilecek mi? Zor!
Birkaç ay önce, uzun yıllar birlikte siyaset yaptığımız, ruhu bizde, bedeni başka yerde olan bir arkadaşım aradı. Dedi ki; ‘ya hu başkan, sen değil miydin, 250 bin kişilik Beykoz’da adam mı bulamadınız da dışardan transfer ettiniz? Bugüne kadar hiç mi yönetici yetiştiremediniz de, dışardan gelen yöneticiye razı oldunuz? Üst yönetimde hiç mi HATIR(LI) dostunuz yok! diyen’ el Hak doğru söylüyorsun, ‘bunları söyleyen bizdik’ dedim. Dedi ki; ‘başkan, siz de mi, 20 milyonluk İstanbul’da başka adam bulamadınız? Bu kadar yıldır içinizden yönetici yetiştiremediniz de, dışardan gelen yöneticiye razı oldunuz?’ Ne cevap verdim biliyor musunuz? Nereden bileceksiniz. Siz benim neler çektiğimi nerden bileceksiniz?
Ne demişler gülme komşuna gelir başına! Bu arada değerli başkanımıza ve ailesine geçmiş olsun dileklerimi sunuyorum, selamlarımı yolluyorum. Günümüzün vebası! Covit belası başkanımızı da bulmuş, Allah cc beterinden saklasın, bütün hastalarımıza şifa diliyorum.
Başkanımız Beykozlu olmak için büyük çaba sarf ediyor, ama görüyorum ki böyle devam ederse Beykozlu olamadan Beykoz’a veda edecek. Neden mi? Nasıl anlatsam, nereden başlasam bilemedim ki! Neyse zamanımız çok, vakti geldikçe hepsini konuşacağız. “DOST” acı söyler.
1983 Genel seçimlerini ve 1984 yerel seçimlerini hatırlamakla birlikte, siyasi karakterimizin henüz olgunlaşmadığı dönem olduğundan dolayı bu seçimlere yönelik çok fazla izlenimim yok. 1987 yılında yapılan referandumdan birkaç ay önce, seçmen kütüğü belirlenmesi için uygulanan sokağa çıkma yasağı olduğu gün, seçmen sayım görevlisiydim. 1987 seçimi dahil sonraki bütün seçimleri aktif yaşayan biri olarak Hatırlı – Yorum. 80’li 90’lı yıllarda, seçimlere iddialı giren Refah Partisi, Anavatan Partisi, DSP, MHP arasında inanılmaz çekişmeler, kavgalar, kovalamacalar, silahla tutulan afiş-bayrak nöbetleri, geceleri vatandaş evlerinde uyurken çıkan sokak çatışmaları, seçime yaklaşılan günlerde artan tansiyon, gerilimli geçen günler ve geceler, Hatır(lı) kişilerin araya girmesi ile sağlanan barış ya da devam eden husumetler…
2000 li yıllardan sonra yapılan seçimlerde istisna sayılabilecek lokal bazı olaylar dışında siyasi partiler arasında çok fazla kavga, çatışma yaşanmadı. Bunun en önemli sebeplerinden biri, ilçelerde Mülki amirlerin seçim öncesi siyasi parti başkanlarını bir araya getirerek yaptığı toplantılar olabilir, ancak bundan da önemlisi, tepede ne kadar kutuplaşma, hakaret, atışma, sataşma dili kullanılırsa kullanılsın, ilçedeki parti başkanlarının değişik ortamlarda sık sık bir araya gelmesi, saygı sevgi çerçevesinde karşılıklı anlayış içinde sürekli irtibatlı olunmasının da çok büyük katkısı olduğunu düşünüyorum.
Son günlerde Genel başkan düzeyinde, karşılıklı söylenen ve bize göre de zaman zaman haddini aşan ifadeler kullanılması, ilçe özelinde gerginliğe sebep olduğunu üzülerek takip ediyorum. Buradan bütün ilçe başkanlarına seslenmek istiyorum, her ne sebeple olursa olsun, partilere gönül veren seçmenler arasında çıkabilecek anlaşmazlıkları düzeltecek HATIR(LI) kişiler sizlerden başkası değil. Bu vesile ile en kısa zamanda ilçe başkanları olarak bir yemek ya da çay sohbetinde bir araya gelmenizi, bu görüntüleri de Beykoz kamuoyu ile paylaşmanızı temenni ediyorum.
Adaletin Güçlü, Güçlünün de Adil Olduğu Bir Dünya’nın kurulması duası ile Allah’a emanet olunuz.
