Filistin’in ahvali ve İsrail’in akıbeti

Asla bir savaş olmayan, hiçbir savaş kurallarını tanımayan, dünyanın tüm zalim devletlerinin de desteğiyle, İsrail’in masum bir kalka katliamının, soykırımının, ne zamana kadar devam edeceği hakkında, genel ve stratejik binlerce yorumlar da yapıldı, yapılıyor.

Bendeniz ise bugün, her zaman ve her konuda olduğu gibi; ıskalanan manevi ve metafizik yönlerini ele alarak, zalimliği aşıp hunharca devam eden bu soykırımın ve İsrail’in âkıbetini, akıl, mantık ve tarihî belgesellerle sunmaya çalışacağım.

Hz. Ali’nin şu veciz cümlesiyle başlayalım.

“Eğer zalim ısrarla zulme devam ediyorsa, bil ki sonu yakındır.

Eğer mazlum da ısrarla direniyorsa, bil ki zafer yakındır…”

• İkinci olarak konumuza ışık tutacak, önemli bir kıssayı takdim edeceğim:

Mesnevî’de anlatılan bu kıssada; “ünlü bir âlim ve evliya zât, kendisine getirilen Zekâtlarla, çok hayır ve hasenat yapıyormuş. Hatta zekâtlar geciktiği zamanlarda bile, nasıla gelecek diye, çevresindeki esnaftan borç alıyor, yine de hayır ve hasenatlarına devam ediyormuş. İlk gelen zekâtlarla da o borçlarını ödüyormuş.

Bu minval üzere uzun yıllar geçince, bu âlim ve evliya zât yaşlanıp, hastalanıyor.

Kısa bir zaman sonra, ölüm döşeğinde bulmuş kendisini.

Bunu duyan alacaklı esnaf endişeye kapılıp, grup halinde bu evliya zatı ziyarete gitmişler. Aslında maksatları, hasta ziyaretinden ziyade, alacaklarının durumunu öğrenmekmiş.

Her biri geçmiş olsun dileklerinden sonra, sözü alacaklarına getirivermişler.

Bu âlim ve evliya zât bu duruma çok üzülmüş. Çünkü semtlerindeki hayır ve hasenat sahibinin vefat edeceğine üzülmek ve alacaklarını bağışlayarak teselli etmek yerine, kendilerine bile yâr olmayacak alacaklarını düşünmeleri, ona çok ağır gelmiş.

Tam bu sırada şam tatlı ve helva satan bir çocuğun, satış sesi duyulmuş.

O evliya zât “şu çocuğu hemen çağırın” buyurmuş.

Çocuk huzura gelince evliya zât “evlâdım, buradaki misafirlerimin hepsine, tatlılarının ve helvalarının hepsini dağıt” diye emretmiş.

Çocuk da artık bu sıcakta daha fazla dolaşmayacağı için, mallarının hepsini sattığına seviniyorken, âlim zât çocuğa “sen gidebilirsin evlâdım, sana verecek param yok” deyince, çocuk şok olmuş ve ağlamaya başlamış.

Ağlamaları öyle artıyor ki, ustasına ne cevap vereceğinden tutun da, tart edileceğini ve işten kovulacağına kadar sayarak ve haykırarak feryat ediyormuş.

Tam bu sırada kapı çalınıyor.  İçeriye zengin müritlerinden biri giriyor ve bir miktar zekâtı o evliya zata uzatıyor. Âlim zât önce şu çocuğun alacağının ödemesini, sonra da herkesin alacağı miktarı ödemesini söylüyor.

Böylece tüm sorunlar çözülmüş oluyor, fakat alacaklılar meraklı bakışlarla bu apaçık kerametin sebebini merak ediyorlar ve soruyorlar.

Âlim ve evliya zât şu gayet veciz ve anlamlı cevabı veriyor:

“Sizin alacaklarınız olan zekâtlar zaten gelecekti, çünkü takdir edilmişti. Fakat takdir edilen vakti ve saati bekleniyordu. Şu çocuğun feryatları, o zekâtın erken gelmesine vesile oldu” buyuruyor.

Şimdi esas konumuza dönerek düşünelim.

Bu kıssanın Filistin ve İsrail’in akıbeti konumuza bakan yönünü herhalde anladınız, fakat ben yine de arz edeyim:

Manevi açıdan değerlendirme yapan konu uzmanlarının ve ebced-cifir hesaplarının neticesi, Filistin’in zaferinin ve İsrail’in acı akıbetinin 2025 yılı sonlarına doğru vuku bulacağında odaklanıyordu.

Fakat bu sınavı maalesef kaybeden İslam ülkeleri yöneticilerinin basiretsiz gözleri önünde, zalimliği aşıp hunharca devam eden bu soykırım karşısındaki masum kadınların ve sabî çocukların o acı feryatları sebebiyle, her şeye Kudreti yeten Yüce Rabbimizin, bu süreyi (kıssadaki gibi) erkene alacağı artık kaçınılmaz görülüyor.

“Lâ ye’lemül gaybe illellâh”. Yani, vaktini saatini, ancak Yüce Allah bilir…

İbrahim süresi, 42. Ayet:

“Sakın Allah'ı, zalimlerin yapmakta olduğu şeylerden gafil (habersiz) sanma! (Rabbin) Onların cezalarını, dehşetinden gözlerinin dışarı fırlayacağı bir güne ertelemektedir.”

Âl-i İmran S., 178. Ayet:

“O kâfirler, kendilerine mühlet vermemizin, kendileri hakkında hayır olduğunu sanmasınlar. Onlara mühlet vermemiz, günahlarının artması (ebedî Cehennem azabında hiçbir mazeret kalmaması) içindir. Onları zelil ve perişan eden bir azap vardır.” 

Şehitler, Gaziler ve masumlar için ise EBEDÎ Cennet müjdeleri vardır.

Vesselâm…

A. Raif ÖZTÜRK HAKKINDA

A. Raif ÖZTÜRK... 20 Nisan 1950 yılında Tekirdağ Çorlu’da doğan Raif Öztürk, ilkokulu Çatalca’da okudu. O dönemin şartlarına göre eğitimini ve iş yaşantısını birlikte sürdürmeyi hedefleyen A. Raif Öztürk, Meslekî Ortaokulu Paşabahçe’de sürdürerek, Sultanahmet Meslek Lisesi’nde özel olarak Makine Yüksek Teknik Ressamlığa devam etti. Türkiye Şişe ve Cam fabrikalarında 26 sene ‘Robotik ve Tam Otomatik Makineler Üretim Hattı Makine Teknisyenliği’ & Fabrika Vardiya amirliği yaptı. ‘Özel Araştırma, Geliştirme ve Eğitmen’ (ARGE) görevlisi olarak 1980’de İngiltere’ye, 1986 yılında da Japonya’ya giden yazarımız, dönüşünde de Meslek Lisesi mezunlarına, (Üretim makinaları, Kalite çemberleri ve beyin fırtınası teknikleri hakkında) iş programlamaları, eğitmenlik, rehberlik ve liderlik dersleri verdi. 1990 yılında Türkiye Şişe Cam Fabrikalarından kendi isteğiyle emekli olan A. Raif Öztürk, Öz Emek Spor Ltd. Şt. Mağazalarını açarak, hâlen işletmeye devam etmektedir. 1990’lı yıllarda bir yıl Diksiyon, bir yıl Osmanlıca, iki yıl da Arapça eğitim alan Öztürk, Halen (1962’den beri) Beykoz, Kavacık’ta ikamet etmektedir. Hiç Kur’ân bilmeyen 30-40 kişiye; aynı anda ve 10 Saatte Kur’ân öğretme uzmanı olan yazarımız, 2014 yılında Sakarya Üniversitesinden “Eğitimciye Eğitim” adıyla eğitim aldıktan sonra, “DEĞERLER EĞİTİMİ UZMANI” sertifikası kazanarak, Beykoz Milli Eğitim Müdürlüğünde ve ülkenin çeşitli illerinde 6 yıldan beri konferanslar ve görsel seminerler vermektedir. Yazarımızın, 2002 yılından bu yana; ‘Fikir Bahçesinden BİR DEMET’, “Derdim bana DERMAN imiş”, ‘Biyoenerji ve Kozmik Bilimin ışığında ŞİFA OLAYI’ adlı Belgesel, tevhid ve tefekkür içerikli kitapları yayınlandı. Sn. Öztürk Ulusal ve Uluslararası Sempozyumlarda, 2015’te Kastamonu Üniversitesinde ve 2018’de Ukrayna Üniversitesindeki sunumlarda kürsü almış olup, hâlen köşe yazılarına ve Kitap çalışmalarına devam etmektedir. 2006 Yılından beri “Dost Beykoz Ailesi” mensubudur…