Beykoz'un sağanak yağışla birlikte yaşadığı felakette ekmek teknemizin üzerine yıldırım düştü.
Sağ olsun gerek CHP Beykoz İlçe Başkanımız Aydın Düzgün gerek İlçe Yöneticilerimiz ve gerekse Akif Hamzaçebi gibi partimizin üst düzey temsilcileri zahmet edip işyerime kadar geldiler, "Geçmiş olsun" dileklerinde bulundular. İnsanın böyle anlarda yanında sevdiklerini görmek tarifsiz bir mutluluk. Yeri gelmişken sosyal medyadan ya da telefonla beni arayarak güzel dileklerde bulunan herkese sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Hepiniz sağ olun, var olun.
İşyerime yıldırım düştüğü günün gecesi düşündüm, Allah dedim sevdiği kullarını gerçekten sınıyor. Bir ay içinde yaşadıklarımda sanki bunun kanıtı gibi. Olsun derdi veren Allah dermanını da verir.
Öyle değil mi gerçekten? Her birimizin başına 30 senede 40 senede neler neler geliyor. Hiç sorun yaşamayan insan var mı ki? En zenginimizden en fakirimize, en sağcımızdan en solcumuza, en kadınımızdan en çocuğumuza kadar hepimiz sınanıyoruz. Bazılarımız bu sınavı başarıyla sürdürüyor ve şükrü asla elden bırakmıyor; bazılarımız ise üç kuruşluk dünyada kendini kaybedip, Allah'a isyan ediyor. Bizim her koşulda bu sınavda ayakta durmamız gerekir. Çünkü üç günlük ölümlü dünya ve sevdiklerimizin kıymetini bilmemiz gerekir.
Beykoz’da yerel seçimlerden dolayı siyasi konular yoğun olsa da, bu yazımda siyasi konulara değinemeyecek kadar hassasım.
Gümüşsuyu mahallesinden çok sevdiğim parti büyüğümü kaybettim. Hurişan Ali Yılmaz... Sevdiğimiz insanların kıymetini yaşarken bilmemiz gerekir. Üç günlük dünyada insanlık ve sevgiden daha önemli değerler yok ki. Kin, nefret, öfke bu duyguları mümkün olduğunca kendimizden uzaklaştırmalıyız. Hata bile yapsak, farkına varıp geri dönmesini de bilmeliyiz.
Emin olun yüreğim öyle coşkulu öyle dolu ki, devam etsem sayfalar dolusu yazarım, ama bu aylık benden bu kadar.
Sevgiyle, sağlıcakla kalın dostlar...
