Beykoz'da yaşayan Nezahet Koptayiğit, 1976 yılından bu yana Ebru sanatıyla ilgileniyor.
Pek çok ansiklopedik kaynakta kökeninin 10. hatta 9. yüzyıla kadar dayandığı söylenen Ebru sanatı, Osmanlı zamanında çok popüler bir sanat dalı olsa da 20. yüzyıla girilirken, unutulmaya terkedilmiş bir haldeydi. 20. yüzyılın sonu 21. yüzyılın başlarında yani son 15 yılda yeniden popülerlik kazanan Ebru sanatının en tanınmış 'merhale'si Mustafa Düzgünman.Dost Beykoz olarak görüştüğümüz Nezahet Koptayiğit ise 1976 yılında Mustafa Düzgünman'dan gördüğü Ebru'yu Kanlıca Yardımlaşma Derneği Lokali'ndeBeykozlulara tanıtmaya ve benimsetmeye çalışıyor.
Nişantaşı Kız Meslek Lisesi mezunu Nezahet Koptayiğit, 5 yıl Anaokulu öğretmenliği yapmış. Yaşam koçluğu dersleri de almış ve orada duyduğu şu sözü sürekli yinelediğini söylüyor: "Hayat bir tesadüf değil". Üsküdar'da Mustafa Düzgünman ve Niyazi Sayın'dan dersler aldıktan sonra Ebru'ya yönelik öğrendiklerini artık öğretmeye başlayan Koptayiğit, Ebru sanatını Dost Beykoz'a özel olarak canlı icra ederken şu bilgileri verdi:
"Ebru, kitreyle yoğunlaştırılmış su üstünde, özel olarak hazırlanan kök boyalarla oluşturulmuş deseni, kâğıt üzerine geçirme işidir. Bir süsleme sanatıdır. Burada kitre dediğimiz şey, genellikle İç ve Güney Anadolu’da kırlarda yetişen bir yabani dikenin özsuyudur. En güzel kitre ise saleptir.
Ebru rahatlık verir, dinginlik verir. Pek çok araştırma, Ebru sanatıyla uğraşan kişilerin çok rahatladıkları bilimsel olarak tespit edilmiş. Kullanılan renklerin de bir dili vardır Ebru'da: Kahvarengi, ANNE demektir, Mavi ise Baba... Yeşil berekettir Ebru'da...Pembe Genç Kız, kırmızı ise stres ve sıkıntı atmaya yardımcı olan bir renktir."
Haber Merkezi
