Bu ticari teklife, acaba nazlanmak niye?…

Ancak her değerli şeyin, elbette bir bedeli vardır. Bu hârika kazancın bedeli de sessiz ve sakin bir yerde, konuya tam odaklanarak dikkatlice okumaktır.

• Haydi Bismillâh…

Hiçbir işi olmayan bir kişiye, çok hayırsever bir holding sahibi, müthiş bir kredi açıyor ve şöyle hârika bir teklifte bulunuyor.

-“Fabrikalar;tüm atölyeleriyle, laboratuarlarıyla, makine ve elektronik cihazlarıyla birlikte,hepsi benden.Tüketeceğin (elk. su, gaz, v.s.)enerjiler benden, ham maddeler de benden.Hatta ürettiklerini de en iyi fiyattan ben satın alacağım. Ayrıca, özel savunma teşkilâtlarımla, fabrikalarımın, laboratuarlarımın, cihazlarımın ve makinelerimin güvenliğini ben sağlayacağım. Bakım ve onarımlarını da sürekli, benim özel ekiplerim ücretsiz yapacaklar.”..diye akıl almaz bir teklifte bulunuyor ve devam ediyor:

-“Bütün bunlara mukabil senden sadece birkaç şey isteyeceğim. Makinelerimi, tezgâhlarımı ve cihazlarımı, üretim maksatlarının dışında veya rakip firmaların emrinde kullanmayacaksın. Ham maddelerimi nasılsa bol ve beleş diye israf etmeyeceksin. Günün belirli vakitlerinde 5-6 kez benimle irtibat kuracaksın ve bu randevumda seninle 10-15 dakika görüşeceğiz. Şayet bunları ihmal edersen, yâ bu verdiklerimi elinden alıveririm veya bir mahkeme kurarak, seni oraya sevk ederim ve hak ettiğin ihmal veya ihanet cezasına da çarpılabilirsin …”

• Böyle ballı, müthiş avantajlı ve hârika bir teklif karşısında, acaba hangi akıl sahibi bir kişi nazlanabilir?…

Tabir caizse, balıklama atlarız, bir de binler teşekkürler ederiz. Bu holding sahibine minnettar olur, onu elimizden geldiğince her zaman över ve çok severiz. Onu üzmemek için, incitmemek için, darıltmamak için âdetâ titreriz, her türlü tedbirleri alırız, değil mi?…

***

Şimdi konumuza tamamen odaklanalım:

Şu girizgâhta belirtilen biçimde sessizce işleyen fabrikalar, makineler, tezgâhlar, ham maddeler v.s., bu müthiş teklif yapılmadan, her birimize meccanen, ücretsiz olarak bahşedilmiş. Sonradan da O esas mülk sahibi tarafından bir elçi gönderilerek, geniş kapsamlı bir kullanış kılavuzu ve bazı teklifleri bizlere bildirilmiş. Bizlere sadece, o kullanım kılavuzunu ciddiyetle incelemek ve o tekliflerini seve-seve uygulamak kalmış.

• Elbette bunların farkındasınız, değil mi?…

Genç kardeşlerimin bazıları, belki de gâfil çevrelerde doğup yaşadıkları için, bazıları da ders ve iş yoğunlukları nedeniyle farkında olmayabilirler düşüncesiyle, bu gerçekleri bir nebze açıklama yapacağım.

Bilenler ve farkında olanlar da bu konuyu tekrar ederken, tefekkür avantajı ve nâfile ibadetten bin kat daha avantajlı ecir ve sevap kazanmış olacaklardır.

• Şöyle ki:

Bizlere, yani her birimize meccanen (karşılıksız ve bedava), ücretsiz olarak tıkır tıkır işleyen ikişer adet RASATHANE, yani hârikaGÖZ denen hârika tesisler bahşedilmiş.

Bunlar için bizlere; sadece “harama bakışta kullanmayacaksın” “güzel, faydalı ve hayırlı işlerde kullanacaksın”diye tembih edilmiş. Her Kur’ân okumalarında, tefekkür için güzellikleri incelemelerinde veya diğer işlerinde kullandığın zaman da, bizlere fazladan ve binlerce mükâfatlar verileceği vaad edilmiş.

Her dakikada bu harika tesislerin, 4-5 defa otomatik olarak yıkama ve yağlaması, mülk sahibi tarafından yaptırılıyor. Özel koruma teşkilâtlarıyla, mikrop ve virüslerden sürekli korunuyor. Hücre adı verilen atölyelerinin levazımatı ve ham maddeleri sürekli sevk ediliyor ve yenileniyor. Atık maddeleri de sürekli alınıp, dışarı atılıyor.Bunların teferruatına, tıbbî veya teknik ayrıntılarına girmeyeceğiz. Sadece baktığımız cismin, nasıl görüntü haline dönüştürüldüğünün tek bir saniyesini inceleyeceğiz.

• Evet, bizler sadece baktığımızı görebiliyoruz, fakat gözümüze düşen o görüntü, renkler ve fotonlar, bir dizi esrarengiz, akıl almaz işlemlerden sonra, beynin arka lobuna, sinirler vasıtasıyla nasıl iletiliyor?
• Bunları hiç düşündük mü?

İşte şu birkaç dakikalık düşünme, eğer konuya tam odaklanabilirsek, benliğimizde ulvî fırtınalar koparacaktır…

***

Ancak, köşe yazısı kapasitesini aşmamak için, daha ilginç olan devamını bir sonraki yazımıza havale ediyoruz: 

A. Raif ÖZTÜRK HAKKINDA

A. Raif ÖZTÜRK... 20 Nisan 1950 yılında Tekirdağ Çorlu’da doğan Raif Öztürk, ilkokulu Çatalca’da okudu. O dönemin şartlarına göre eğitimini ve iş yaşantısını birlikte sürdürmeyi hedefleyen A. Raif Öztürk, Meslekî Ortaokulu Paşabahçe’de sürdürerek, Sultanahmet Meslek Lisesi’nde özel olarak Makine Yüksek Teknik Ressamlığa devam etti. Türkiye Şişe ve Cam fabrikalarında 26 sene ‘Robotik ve Tam Otomatik Makineler Üretim Hattı Makine Teknisyenliği’ & Fabrika Vardiya amirliği yaptı. ‘Özel Araştırma, Geliştirme ve Eğitmen’ (ARGE) görevlisi olarak 1980’de İngiltere’ye, 1986 yılında da Japonya’ya giden yazarımız, dönüşünde de Meslek Lisesi mezunlarına, (Üretim makinaları, Kalite çemberleri ve beyin fırtınası teknikleri hakkında) iş programlamaları, eğitmenlik, rehberlik ve liderlik dersleri verdi. 1990 yılında Türkiye Şişe Cam Fabrikalarından kendi isteğiyle emekli olan A. Raif Öztürk, Öz Emek Spor Ltd. Şt. Mağazalarını açarak, hâlen işletmeye devam etmektedir. 1990’lı yıllarda bir yıl Diksiyon, bir yıl Osmanlıca, iki yıl da Arapça eğitim alan Öztürk, Halen (1962’den beri) Beykoz, Kavacık’ta ikamet etmektedir. Hiç Kur’ân bilmeyen 30-40 kişiye; aynı anda ve 10 Saatte Kur’ân öğretme uzmanı olan yazarımız, 2014 yılında Sakarya Üniversitesinden “Eğitimciye Eğitim” adıyla eğitim aldıktan sonra, “DEĞERLER EĞİTİMİ UZMANI” sertifikası kazanarak, Beykoz Milli Eğitim Müdürlüğünde ve ülkenin çeşitli illerinde 6 yıldan beri konferanslar ve görsel seminerler vermektedir. Yazarımızın, 2002 yılından bu yana; ‘Fikir Bahçesinden BİR DEMET’, “Derdim bana DERMAN imiş”, ‘Biyoenerji ve Kozmik Bilimin ışığında ŞİFA OLAYI’ adlı Belgesel, tevhid ve tefekkür içerikli kitapları yayınlandı. Sn. Öztürk Ulusal ve Uluslararası Sempozyumlarda, 2015’te Kastamonu Üniversitesinde ve 2018’de Ukrayna Üniversitesindeki sunumlarda kürsü almış olup, hâlen köşe yazılarına ve Kitap çalışmalarına devam etmektedir. 2006 Yılından beri “Dost Beykoz Ailesi” mensubudur…