Yıllar önce ilk öğrendiğimde fikir dünyamı alt üst eden, beni hayretler içinde bırakan, hatta fizik ve astronomi kurallarına ilmen aykırı olduğu için, hâlâ araştırmacı havsalalara sığmayan bir gerçekle karşılaşmıştım. Eminim ki, sizler de hayretler içinde kalacaksınız…
55 Sene kadar önce bizim kuşağın Lise yıllarımızda, dünyamız Güneşin etrafında 150 000 000 Km. uzaklıkta döndüğünü, 23,5 derece eğikliğinden dolayı (Güneşe yakın kısımların çok ısındığı için) yaz mevsiminin oluştuğunu ve Güneşe BİN km yaklaşmamız halinde yanıp kavrulacağımızı, BİN km uzaklaşmamız halinde ise donacağımızı okuyorduk.
Bu teori elbette herkese çok mantıklı ve akla çok yakın geliyordu, fakat öyle değilmiş...
Teknoloji geliştikçe, yani 25-30 yıl geçince Astronomi araştırmaları netleşmeye başladı ve Dünyamız güneşin etrafında sürekli 150 000 000 Km sabit uzaklıkta dairesel değil, ELİPTİK döndüğü ve Güneşe en yakın olduğunda 147 300 000 Km yaklaştığı, bu yaklaşmada ise YAZ mevsimi yaşandığı tesbit (!) edilmişti. Tabii ki bu da çok çok mantıklı, akla ve fizik kurallarına da çok uygundu. Öyle yâ biz sobaya veya herhangi bir ateşe ne kadar çok yaklaşıyorsak, ısıdan etkilenmemiz de o kadar çok artıyordu.
Astronomi araştırmaları yakın bir tarihte iyice gelişip ölçümler tamamen netleşince, dünyamızın güneşe en UZAK olduğu mevsimin YAZ ve 4-6 Temmuz olduğu, en YAKIN olduğu mevsimin KIŞ ve 3-6 Ocak olduğu teori değil, artık ÇOK NET ve tamamen İLİM haline geldi.
Fakat bu kez de fizik kuralları da, akıl ve mantık ta tamamen alt-üst oluyor. Yani Güneşe en YAKIN olduğumuzda YAZ mevsimi yaşamamız gerekirken, acaba NİÇİN KIŞ mevsimini yaşıyoruz? Tersi olması gerekmiyor muydu?
Çok daha da önemlisi; 4 MİLYON 800 bin Km yakınlaştığımız halde, Güneşin câzibe (çekim) kuvvetine kapılıp Güneşe yapışmamız gerekirken, (Dünyamız bu tehlikeyi sezmişçesine) niçin ve nasıl tekrar Güneşten uzaklaşmaya başlıyor?..
Sadece teori kabîlinden “Dünya Güneşe en UZAKTAYKEN, 23,5 derece eğiklikten dolayı ışık Dünyamıza dik vurduğu için veya bu eğiklikten dolayı (kuzey veya güneyi) güneşe daha yakınlaştığı için YAZ yaşıyoruz” vs. yorumlar ve varsayımlar ileri sürülüyor. Fakat en YAKIN olduğunda da 23,5 derece eğiklik yine var. Ayrıca; Dünyanın tüm çapı 12 756 Km değil mi? Tam eğik bile olsa bu eğiklikten dolayı Güneşe sadece 6 378 Km yakınlaştığı halde, eliptik döndüğünde ise 4 800 000 Km uzaklaşıyor. Bu gerçeklerle, bu teori de tamamen çürümüyor mu?
Üstelik te sadece bir kez değil, BİNLERCE yıllardan beri, her sene ve aynı hassasiyette!..
Ey akıl sahipleri, çok ciddi düşününüz?
Görüyorsunuz ki, dünyanızın 23,5 derece eğikliğinden tutun da Güneş etrafındaki 4 800 000 Km uzaklaşıp yakınlaşan eliptik dönüşüne kadar, her türlü hareketiniz benim Kudretimin tasarrufu altındadır. Yasin Sûresi 38. Âyet: “Güneş de (sistemiyle) kendisi için belirlenmiş bir kanunla, yörüngesinde akar, gider. Bu ise kudreti her şeye üstün olan, ilmi her şeyi kuşatan Allah'ın çizdiği kaderdir.”
Vaad ettiğim Kıyameti koparmam da Güneşe en yakın olduğunuzda, Dünyanızı tekrar Güneşten uzaklaştırmayı hikmet gereği ihmâlime veya takdirime bağlıdır.
Evet dostlar. Yüce Rabbim bizleri, şu kavurucu yaz sıcaklarında, gerçekleri ve sınavda olduğumuzun idraki içinde, Yüce Rabbimizi gerektiği gibi tanıyarak, O’nun cc emir ve yasaklarına riâyet etmemizi ve EBEDÎ cennetlerinde yaşamamızı lütfeylesin, ÂMÎN…
Anahtar Kelimeler: