Hz. İbrahim için, Urfa’nın bugünkü Balıklıgöl denen yerinde büyük bir ateş yakılmıştı;
Nemrut ateşi. Nemrut bu ateşte hem Hz. İbrahim’i yakmak istiyor, hem de onun peşinden giden mücahitleri korkutmak, onların gözünde tanrılığını muhafaza etmek istiyordu. Sonrasında o ateşler yakıldı, Hz. İbrahim büyük bir mancınıkla ateşe fırlatıldı. Fırlatıldığı esnada da yaşanan hadiseler hepimizce malumdur.
Cebrail (a.s), Hz. İbrahim’e geldi, dedi ki “Ey İbrahim, beni Rabb’in gönderdi. İstersen o ateşi söndürecek.’’ “Hayır” dedi Hz. İbrahim. “Beni Rabb’im görür, benim aracıya ihtiyacım yok.” diyerek, Hz. Cebrail’i bile aracı olarak görmekten imtina edip, onun teklifini geri çevirdi. Sonrasında Hz. İbrahim, o ateşin içine düştüğü anda, orası bir gül bahçesi oluverdi. Rivayete göre Hz. İbrahim teklifi kabul etseydi yine oradan kurtulacaktı; sadece ateş sönecek, sönmüş bir külün üstüne düşecekti. Ama o, Cebrail’in teklifini reddedip de “beni Rabb’im görür, aracı istemem” deyince Cenab-ı Allah o ateşi, bir gül bahçesine çevirdi.
İşte o ateşler yakılırken, rivayet odur ki; bir karınca sırtında biraz su, ateşe doğru gidermiş. Onu görünce demişler ki, “Ey karınca, sen bu küçücük halinle nereye gidiyorsun?” o da “ben Hz. İbrahim’in ateşine su götürüyorum” deyince, “bu kadar suyla o ateşi nasıl söndüreceksin” cevabını almış. “Yok” demiş. “Belki ben Nemrut’un ateşini söndüremem ama hiç olmazsa tarafım belli olur, ölürsem de bu yolda ölmüş olurum.”
Bizler, Nemrut devrinde olduğu gibi, bu devirde de ateşe su taşıyan karıncaları görüyoruz. Ellerinden geldiğince, sözün geldiği gibi, karınca kararınca; birilerinin ateşini söndürmeye, söndüremese de bu yolda tarafını belli etmeye çalışan karıncaları. İşte biz de, yaklaşık 6 aydır Suriye, Hatay Türkmendağı ve Halep bölgesindeki yetimlerle ilgili, karınca misali bir yola çıktık.
En son, Hatay’ın Reyhanlı ilçesindeki Maram yetimhanesi ile ilgili çalışmalara başladık. Hem yetimhanenin fiziki şartlarını, hem de oradaki çocuklarının maddi ihtiyaçlarını düzeltmek için çabalar veriyoruz. Bu çabalar, farklı görüşlerden gönüllü insanların eseriyken, kendimizi “Ateşe Su Taşıyan Karıncalar” adlı bir platformda birleştirme kararı aldık.
Erkek, kadın, sağcı, solcu, muhafazakâr; her görüşten insanın olduğu platformumuz, 21 Mayıs Cumartesi günü, Suriye sınırımızdaki yetim kardeşlerimiz için bir kahvaltı organize edecek. Gelirleri Hatay’daki Maram Yetimhanesi’ne gidecek olan bu kahvaltı organizasyonunda bir payımız olsun, karınca misali gayret gösteren kardeşlerimize yardım edelim diyorsanız, hepinizin katılımlarınızı bekliyoruz.
