Türkiye 4 yıl için AKP ile tek parti dönemine girdi. Türkiye’de Genel Seçimlerde AKP ve Ahmet Davutoğlu dâhil hiç kimse, AK Parti’nin bu kadar ezici bir çoğunlukta iktidar olacağını beklemiyordu. Beklenen en fazla 276 milletvekiline ulaşması veya biraz daha altında kalarak, bir koalisyon hükümetine gidilmesiydi. Beş ayda oylarını 4 milyonun üstünde artıran AKP, 4 yıl için Türkiye’yi yönetme görevini eline aldı. Beykozlular da büyük ölçüde tekrar AKP dedi.
Bu seçim sonuçlarının bir analizini yaparsak, bunları 14 ana maddede toplayabiliriz:
1- Muhalefet, Haziran- Ekim ayları arasında çok başarısız bir profil çizdi. 3 muhalefet partisinin yüzde 60 oy almalarına rağmen bir araya gelerek bir koalisyon kuramamaları, seçmenlerin ve halkın muhalefet partilerine olan güvenini sarstı.
2- Türkiye’de terörün, özellikle Haziran ayının sonundan itibaren büyük ölçüde artması, halkı korkuttu. Bunu ancak tek parti hükümetinin çözebileceğine yönelik inanç arttı.
3- Türkiye’de ekonomik çöküşün büyük boyutlara gelmesi, yatırımların durması, ihracatın durması, turizm gelirlerinin de eksilmesi; ekonomik çöküşü önlemek için koalisyon hükümetlerinin başarılı olmayacağı kanısını verdi.
4- MHP’de Devlet Bahçeli’nin çizdiği grafik, her şeye 'Hayır!' demesi, HDP’nin de katılabileceği üçlü bir koalisyona girmemesi ve AK Parti’ye de 'Hayır!' demesi; halkta MHP’ye karşı uyumsuz parti imajını geliştirdi.
5- HDP, 7 Haziran seçimlerinde başarılı olmasına rağmen teröre ve PKK’ya karşı yeteri kadar mesafe koyamaması ve Türkiye partisi olmayıp, Güneydoğu Anadolu partisi olarak kalması, burada da başarılı olmayan gelişmeler bu partinin de kaybına sebep oldu.
6- CHP, üç seçimdir kemikleşmiş yüzde 25’lik oyun üzerine çıkamaması, bu partinin artık yeni seçmenler kazanamayacağı kanısını verdi ve halkın bu partiden umudunu azalttı.
7- AKP, 81 ilde iyi bir analiz yaparak, ciddi bir çalışmayla seçimlerde çok oy topladı.
8- Güneydoğu Anadolu’da 7 Haziran seçimlerinde AKP’ye sırt çevirmiş olan seçmen, terör çekincesi ve HDP'ye olan güvenin azalması nedeniyle, tekrar belirli ölçüde AKP’ye geri döndü.
9- AKP, İstanbul başta olmak üzere Ankara ve İzmir’de ciddi bir şekilde oylarını arttırdı. İstanbul’da çok ezici bir sonuç aldı. Büyük kentler yeniden AKP’ye geri döndü.
10- Halk, istekli bir şekilde tek partiye yönelme gereğini duydu. Tek partinin istikrar sağlayacağı kanısına vardı ve bu şekilde oylarını kullandı.
11- MHP, bu çöküşten sonra yeni bir lider arayışına girecek ve büyük bir olasılık Meral Şener veya başka bir aday, MHP’deki muhalefetin katkılarıyla yeni genel başkan olacak.
12- HDP’de de bir değişim olması şart. Artık yüzleri çok kısa zamanda eskiyen iki eş başkan yerine, yeni ve daha ılımlı eş başkanlar ortaya çıkmak zorunda...
13- CHP’de iç hesaplaşma büyük olasılıkla Ocak ayındaki olağan genel kurulda olacak. Muharrem İnce’nin istediği olağan üstü genel kurul istemi, CHP’liler tarafından desteklenmeyecek.
14- Türkiye’de herkesin beklentisi 15-16 Kasım’daki G20 zirvesine Türkiye’nin hükümetsiz veya koalisyon arayan bir hükümet olarak girmemesiydi. Olağan üstü seçim sonucundan sonra G20’de başı dik ve istikrarlı bir duruş sergileyen bir hükümet olacak.
